Боли глава

Дијагнозата за ваквите состојби ја дава синдромот „reality zam“, како што Маурицио Ферарис, еден од најзначајните и најпродуктивни современи италијански филозофи, го објаснува моделот кога фикцијата ја надминува стварноста и едноставно ја заменува. Целта е фикцијата да ја преработи стварноста и да ја направи поприфатлива за оној кому му е потребна „како таква“, па ја менува, ја дели како серија - во епизоди, ја шминка со специјални ефекти... Синдромот го нарекува реалитизам, бидејќи во неговата основа се наоѓаат збирови од разни reality, исконструирани во комедии со вистински ликови.
Тој реалитизам се крепи на три основни механизми. Првот е јукстапозиција. Тоа значи дека се залагате за квалитет на знаење кај студентите и за научни трудови со импакт-фактор кај професорите, а во исто време за наука одвојувате 0,2 отсто од БДП и дозволувате концептот да ви го бранат осомничени за плагијат. Вториот механизам е драматизација: се зема само еден стварен податок, а потоа тој се драматизира со помош на натуршчици - паралелен професорски пленум (некогаш и глумци) во кој тие ќе ја објаснуваат неопходноста од измените во високото образование до ниво на полуфикција. И покрај видливиот недостиг на аргументи, нивниот поход ќе продолжува до недоглед.
Третиот механизам е ониризација. Ќе се нудат „паралелни искуства“, на пример, реклами во кои студенти ќе објаснуваат во колку земји има државен испит, иако и начинот на негово воведување, и критериумите, и целата образовна политика во тие земји се инкомпатибилни со нашиот домашен концепт.
Катерина Блажевска; Призма, 02.01.15.

По ѓаволите со Алојзиј Лилиј и тој негов календар.

Проклети да се сите датуми и анаграфи, сите годишнини, слави и прослави. Проклета да е седмицата, проклета да е Новата година и човековите заблуди дека конвенциите нешто менуваат.

Проклета да е вашата празна, празнична еуфорија. Календарот е метафизички хорор произведен од страна на сметководителски реформатори.

По ѓаволите со сите религиозни календари и сите монденско -еклесијастички ритуали кои обидувајќи се „времето“ да го прогласат за свето, завршуваат во конформистички и евтини журки.

Мојата естетска персона ги отфрла Новата година, календарот и целата конвенција од која базди онтолошкиот смрад.

Сме мислеле ќе се најдеме, зад бројки, зад датуми, зад некаква меморија. Јас сакам овој народ да се загуби, само така можеби еден ден ќе се пронајде.

Токму овие денови во Македонија се раѓа ослободување, а календарот е како ѕид наспроти „невиноста на појавувањето и постанувањето нешто“.

Затоа, по ѓаволите со Новата Година!

Ивор Мицковски; Фејсбук статус, 30.12.14.

Вака сеа, Грујо не сфаќал зашто сегашниве студенти протестираат коа зааконот не ги фаќа нив, туку ги фаќа идните студенти. Од тоа заклучуваме дека он се’ што прави, прави за себе, а не за иднината на Македонија. Таа ли е логиката?
Урош Вељковиќ; Офф.нет / Мактел, 26.12.14.

Едно од најавтентичните, спонтани, соочувачки скандирања се случија на денешниот протест. граѓаните извикуваа: „Ружна ви е владата! Ружна ви е владата!“ Каква сублимност за бесрамното владеење на ДПМНЕ! Да, ружна е бидејќи е симбол на нивната кражба не само на пари туку и на вредности, на меморија, на континуитет, на референци за квалитет.Ружна е оти во неа е стечено варварството на ова владеење. Ако, нека тераат… ама и ние ќе тераме… па ќе видиме кој до каде ќе дотера… значи да повториме: Ружна ви е владата! Ама стварно ви е ружна, и однадвор и однатре…
Искра Гешоска; Фејсбук статус, 22.12.14.

Боцевски и Велиновска! Секогаш сум го почитувала правото на поинакво мислење, затоа што без тоа нема култура на дијалог, нема напредок, нема демократија. Од друга страна, секогаш сум сметала дека има некои блескаво црвени линии на морал, пристојност, чест, достоинство и доблест, под кои не смее да се оди. Да застанете против своите деца кои протестираат заради вашите лоши мерки на воспитание и образование, значи дека сте невоспитани и необразовани. Да застанете против нив, значи дека застанувате и против нивната иднина. Како такви, не можам да ве сметам за идејни ривали и конкуренти во натпреварот на ставови, позиции и аргументи. Ве сметам за мои непријатели и непријатели на мојот народ. За предавници на сопствените деца, а тоа е непростлив грев.
Гордана Попсимонова, професор; Глобус / Окно, 19.12.14.

Може сум бил на студентскиот марш, а може и не, јас не морам да ви одговарам, а вие ако сакате да дознаете погледнете ги снимките од протестите за да проверите.
Кирил Спировски, претседателот на Студентскиот парламент, одговара на новинарско прашање дали се појавил на еден од двата студентски протести против државниот испит во високото образование; Нова Тв, 15.12.14.