Спомениците и кичот

04.10.2011 13:44
Спомениците и кичот

Лексиконот на културата вели дека споменик е име за архитектонско или скулпторско дело подигнато како знак на сеќавање на некоја личност или настан. Веќе во антиката се среќаваат основните типови споменици (статуи, надгробни споменици, триумфални капии итн.), кои ќе бидат обновени низ ренесансата и барокот. Во 19 век споменикот се проблематизира со оглед на демократизацијата на општеството и развојот на автономијата на уметноста, која суштински е спротивна на симболичката целисходност на споменикот. Спомениците од 19 век главно биле средство за самолегитимирање на империјалистичките национални држави во настанување. Затоа во 20 век (главно по Првата и Втората светска војна) ним им била одземена идеолошката легитимност, а голем дел од нив биле и вандалски уништени. Со оглед на тоа дека повеќето од тие споменици не поседувале автономна уметничка вредност (во формална смисла најчесто претставувале епигони на класицизмот или барокот), им било оспорувано не само идеолошкото туку и естетското право на опстанок. На пример, во Франција и Германија спомениците од 19 век или биле преместувани на помалку видливи места (најчесто во парковите), или биле физички намалувани (со симнување од постаментот, на пример), или биле отстранувани во рамките на санацијата или обновувањето на градовите. Луис Мамфорд уште во 1938 година ја прогласува „ничеанската“ смрт на споменикот како беспомошно инкопатибилен со модернистичкиот град: класичните споменици се статични, тие се мумифицирање на минатото наместо надеж во биолошка регенерација.

Повеќето споменици од проектот „Скопје 2014“ (а особено „Воинот на коњ“) - освен што се мртви мртвосани до ниво на лошо балсамирани мумии - имаат и дополнителен проблем: тие се еманиран кич, во најсуштинското значење на зборот (кое не го подразбира игривиот и непретенциозен кич на масовната уметност). Еве ги, според Лексиконот на културата, карактеристиките на кичот: врзаност за историски застарено формално изразување; глобална неадекватност на формата во однос на материјалот (на пример, однос на употребните предмети и нивната функција); епигонство, еклектицизам, користење на клишеи, форсирање на впечаток на „убавина“ со помош на натрупување (со исклучување на сè што се доживува како пречка за „убавината“, истакната во прв план); ориентација кон просечност и кон лесно уживање, лишено од дистанца; спекулирање со чувствата кои од стојалиште на емфатичкото разбирање на естетската автентичност подложат на критика.

Зошто во Македонија спојот меѓу ординарниот кич, спомениците и „градењето национална свест“ се случува денес, толку задоцнето? Н. Елијас укажуваше (Кич стилот и доба на кичот, 1935) дека предуслов за настанување на кичот е во поголемата несигурност на индустриското општество во поглед на формата. Се случува распад на граѓанската општа компетентност во сферата на културата, а општествената етика дури и во сферата на уметноста и културата е насочена кон потрошувачка, хедонизам и ескапизам. Дали овие согледувања укажуваат дека Германија во триесеттите по многу нешта наликува на Македонија осумдесет години подоцна? (Иако Шилер во Образованието на човекот, во низа писма /1795 година, многу пред Хегеловите Предавања за естетиката/ идејата за „државата на убавиот привид“ ја прогласува за телос на историјата.)

Игор Марковиќ во хрватскиот двонеделник за култура „Зарез“ неодамна пишуваше за сè уште живата идеолошка функција на спомениците. Мнозинството во општеството е наговорено, со помош на други институции и со помош на присутноста на спомениците (стари и нови), да ги прифати спомениците како „покривки“ за општествените проблеми. На тој начин спомениците стануваат средство за општествена контрола помалку брутално и поевтино од вооружените чувари на поредокот. Наративот којшто се нуди, вели Марковиќ, е единствениот што се нуди - доминантната класа со тоа се претставува како „природен“ наследник на историјата, процес којшто Грамши го именува како хегемонија.

Според Анри Левефр, политичката моќ доминира или настојува да го доминира просторот, и оттаму произлегува значењето на спомениците и плоштадите, кои ги пренесуваат партикуларните наративи на моќта. Но, Лефевр е оптимист во можноста да се подријат таквите симболички места низ граѓанската борба за простор „во којашто ритамот игра главна улога“ и при што локализираната општествена темпоралност „успева да се одбрани од линеарната и неритмичка Држава“. Субверзијата на авторитарната концепција на контролираниот простор се одвива и низ секојдневието, при што симболички контролираниот простор „станува простор за променади, средби, дипломатии, интриги, трговии, преговарање“.

Лефевр со својот концепт „Право на град“ од седумдесеттите години на минатиот век, е мошне актуелен и денес, во современите граѓански борби за јавен простор. Воочи парискиот бунт во 1968 година Лефевр вели дека треба да произведуваме нови видови простор истовремено со радикалната преобразба на просторите кои биле произведени за нас. Ги Дебор тука ја вмешува и историјата: „вистинската револуција се состои во тоа критиката на човечката географија со помош на поединци и заедници да произведе простори и настани соодветни за присвојување не само веќе на нивната работа, туку и на нивната севкупна историја“.

Колажи: Federico Hurtado

Ова ми е сумљиво, текстов

Ова ми е сумљиво, текстов излага у исто време кога гори театарот у Скопје. Ајде признајте, кој го тоа направи?

тамам пастир доби поклон нова

тамам пастир доби поклон нова инвестиција за неговиот длабок шупак мракоња, педерите, како сите нормални педери, мора да одработат да го одвлечат вниманието, се работи у мизансцен. каменческа по повод денешниот настан на паљба на староновиот театар, ќе проголта два кура обложени со битумен и ќе го потпали со триење на трет тврт кур напред назад у грло, док не се потпали масата, за на пастир да му се објасни како све тоа гори; нешо слично ко народни пари коа се фрлаат у оган. коца од горе ќе фрла вреќа илјадарки. ова е пошто стварно сумљиво, у време кога по скопје толку се засра и граѓани јеботе пазат да не зацапаат у миризливи планинчиња низ град, луѓево идат на прсти и не пипаат скулптури да не почнат да мирисмрдат и они. а вмрофци серат ли серат, и палат да се изгуби мирис у чад.

тамам пастир доби поклон нова

тамам пастир доби поклон нова инвестиција за неговиот длабок шупак мракоња, педерите, како сите нормални педери, мораа да одработат за да го одвлечат вниманието; се одработуваат у мизансцен, јако циркуско голтање. каменческа по повод денешниот настан на пробна паљба на староновиот макетонски народен театар, ќе проголта два кура обложени со битумен и ќе ги потпали со триење на трет тврт кур напред назад у грло, док не се потпали масата, за да на пастир му се објасни како све тоа ќе гори; тоа ќе биде паљачо точка која ќе биде на стандардната програма наскоро. еден кур обезбеди семко пелиноф, до него се смести зелена штукич, ова е женско да, но она со протеза одработи. трет кур требаше да биде кандид аљас шпарилиќ, но од оправдани причини поради одржување на друга паљачо точка во друга земја, беше повикан нацистот и министер шпиро. се створи топлина од триењето. ова е нешо слично ко народни пари коа се фрлаат у оган, ама кај вмрофци они не горат, туку се лепат по внатрешен дел од тело, како облога на црева, артерии, плуќа. вмрофци, саде камен у нив. него да се вратиме на циркузот. паљачо коца од горе уфрла илјадарки од вреќата. он не е кловн. ова е пошто стварно сумљиво, у време кога по скопје толку се засра и граѓани јеботе пазат да не зацапаат у миризливи планинчиња низ град, луѓево идат на прсти и не пипаат скулптури да не почнат да мирисмрдат и они. а вмрофци серат ли серат, и пробно палат да би се изгубил мирисот у чадот.

Добро ти е ова парче, Патлак,

Добро ти е ова парче, Патлак, едно од најдобрите до сеа. Свака част!
Мојот омилен дел: ...се створи топлина од триењето. ова е нешо слично ко народни пари коа се фрлаат у оган, ама кај вмрофци они не горат, туку се лепат по внатрешен дел од тело, како облога на црева, артерии, плуќа. вмрофци, саде камен у нив.

Дали овие согледувања

Дали овие согледувања укажуваат дека Германија во триесеттите по многу нешта наликува на Македонија осумдесет години подоцна?
U Nemačkoj je 1932. godine bilo nekih sedam miliona nezaposlenih – što praktično znači da je svaki treći najamni radnik živeo od socijalne pomoći. U Austriji, Mađarskoj i okolnim zemljama situacija je bila ista, ako ne i gora. Meso, kafa i voće već su davno postali luksuz među najširijim slojevima stanovništva, čak se i hleb na kućnoj trpezi delio u tankim kriščicama; svejedno, štampa je lakonski govorila o milionima tona kafe što se baca u more, o žitu što se namerno uništava; o svinjskom mesu i pomorandžama što se polivaju benzinom i spaljuju "radi poboljšanja uslova na tržištu". Taj je paradoks bio glupav i neshvatljiv - ali je ujedno za socijalnu svest bio i znak potpunog kraha i raspada ekonomskog sistema...
Artur Kesler

Još mnogo pre nego što će

Još mnogo pre nego što će razdoblje od trideset meseci krenuti svojim nezaustavljivim tokom, naš Vossische, ta biblija nemačkog liberalizma, sa svojim imenom imao je zajedničko tek jedva nešto više od prvog dela naslova. Šefovi pojedinih redakcija vodili su upornu borbu iz pozadine, ali su bili u manjini. Neka nova lica počela su da se pojavljuju u kući, a neki stari članovi osoblja da nestaju. Hladne čistke provlačile su se kroz celu 1932. godinu. Iako su i sami bili Jevreji, Ulštajnovi su nastojali da germanizuju firmu, postupno i na posredan način. Sve žrtve čistki, ako me sećanje ne vara, bili su redom Jevreji; novozaposleno osoblje, pak, arijevci i najžešći nacionalisti.

Trideset meseci je relativno dugo razdoblje. U tom periodu bilo je i uspona i padova. Izbori su se smenjivali grozničavom brzinom koja je stalno rasla. Broj glasova za naciste vrtoglavo se povećavao, a s vremena na vreme nacisti bi pretrpeli kakav manji neuspeh i svi bismo za trenutak odahnuli. Obično kad je sve već gotovo, ljudi se sete da se zapitaju: "Kako smo mogli da budemo tako glupi i da sedimo skrštenih ruku kad nam je izlaz od početka stajao pred očima?". Odgovor se krije u tome što najveći broj ljudi, upravo usled inertnosti čovekove imaginacije, jednostavno ništa nije ni opažao.
Artur Kesler

Колку треба да си ЛУД, да

Колку треба да си ЛУД, да пишуваш колумни и сам да си коментираш на истите под други псевдоними, па дури и да си „лајкува“ делови од своето „ремек дело“.
Жуто комбе нека дојде и нека те носи, будало една ненормална!

Абе Кољо! Дај напиши нешто

Абе Кољо!
Дај напиши нешто посовреме. Се нешто удираш по свадба тапани. Напиши совреме дека кога се оди по светските метрополи треба да се ангажира професионален водич. Да знаеш каде си, што гледаш, како се дошло до некое дело или настан и така натаму и така наваму. ХелиоОвциве се како некое индиго. Друго, имаат голем капацитет на празна меморија, односно салам табула раза, па се што ќе видат - држ тоа му е мајката.
А замисли само да непочнеше револуцијата во Египет, само еден ден пред да му појде главниот наш Хелиоид на гости.Ко ќе рснеше една свинга, од Скопје, па се до Гевгелија. Не се смеј!!! Па нели Птоломеите се наши? Македонци! Ами како!?
И дај малку воозбили се!
Не е прашање дали нешто е изживеано или не. Не е прашање дали нешто е кич, дали има порака и каква, дали е популизам или не, дали е ова или она.
Прашање е чии пари се трошат и за што? Прашање е дали вакви голтари како нас, можат да си дозволат, да му ги трошат и така бедните парички, дунстри што си лечат најниски фрустрации со наши пари.
Никога нашиов простодушен и честит народ, нема да ги разбере написите кои влегуваат во сверата на филозофијата и стручните анализи.
Дај напиши просто! ЕКВИВАЛЕНТ! Кач пари Алексо- кач пари болница? Кач пари таткому - кач пари школо? Кач пари мачор (африкански) - качпари водовод (селски)? И уште колку сакаш споредби.
После помини, за промена на ПРАШАЊА. Зошто имам „перцепција„ дека оној директоро на центаро за  комуникација и канализација има од ножица нов Мерцедес? Да не умре бабаму во Тасманија? Зошто имам „перцепција„ дека зградана што се продава под името „стамбено деловен објект МАКЕДОНИЈА„ кај „Веро„ во Тафталиџе, некако е директ на улица? Дека е заграден тротоарот со салам дебел ѕид и дека по патон за Приштина го зел и тротоарот и банкината?
Вака како што пишуваш, само ги дразниш воајериве н прталов, да тропаат по пенџериња и да го ѕивкаат народов.
Можеби така народов ќе може да се запраша дали си во право или не? Вака војаериве ќе те прогласат за соросоид, мегафон на Б.Ц љубоморен неспособњакович, болен властољубец, па во комбинација разбрав неразбрав, народов секогаш ќе се одлучува за тој што прави нешто, без разлика што, какво и како. И Росинант да да го јава, само да се јава, ќе му биде небаре Букефал 
Р.Ѕ. и престани со тоа груевИЗАМ, груевИСТИ и т.н.
Ни времето на Хитлет не добило ИЗАМ. Какво е ова придавање на ИЗАМ за нешто што и во својата глупост нема оригиналност.Престан одма! Види само колкава чест му причинува да се припадници на некој ИЗАМ, башка од ИДИОтизам.

 Браво другар!! :)) Ама па

 Браво другар!! :))
Ама па они се родени да филозофираат. Очигледно е дека си читаат само проза, поезија, филозофија комбинирана со уметност.......си се собрани со таа нивна компаративна книжевност како ли го викаат и што ли е стварно појма немам....и пренесуваат читанија од кој како кажал пред два три века , дробат попара и драматизираат во абстрактна форма.
Ги истрошивте муабетите, па се вртите во круг, споменци, па медиуми, па слепило,  па медиумски мрак, па мрак медиумски.
 
 
 

К  О  Љ  А  А  А  А  А ! ! !

К  О  Љ  А  А  А  А  А ! ! ! !
Г  Л  Е  Д  А  А  а  а  Ш  ш  ш  ш ! ? ! ?
Да не удри топката од Победа, па „жуто комбе„ и ајт.  Нема спас!
Гледш што е ИЗАМ !?!?!?

Sto se odnesuva do momentot

Sto se odnesuva do momentot "Kac pari..." imase edna broshurka "za 10 milioni evra" se vikase... ja ima negde na sajtov garant.

Лебати! Упатиме. Баш сакам да

Лебати!
Упатиме. Баш сакам да ја видам таа брошурка. Аферим ти прам, ако ми помогниш!   

Не ми дава да стам линкови.

Не ми дава да стам линкови. Спам заштита демек. Пиши горе во „срчо“ 10 милиони и ќе ти излезе темата. ;)

овации, бомби, јазици што

овации, бомби, јазици што влегуваат низ усти и извадени куриња го поздравија почетокот на конгресот на комуната.

совршеното заедништво, рече пастир, тоа е нашата партија, кон крајот на првиот саат јадење тешки говна. вакво нешто не можев ниту да сонувам, но чувството е фантастично. oва е нешто што ретко кој може да го почувствува, потсетувајќи се на ситуациите на фамилијарните прослави, во владините кабинети и жутата зграда, на голотиите и пипањата, пенетрациите. одиме од победа во победа. сите политики и потези ги правиме од срце и со големо уживање. сакам да и порачам на комуната, пастир се стопи ко педерски сапун пред триење, потребно ни е вашето присуство на сите полиња, покажувајќи кон лидерпедерите на младите и кон вмрофското, по малку копиљанско, но во ред, комуна здружение, кон лезбејското лоби, кон педерската интелигенција, власите и тројките и продолжи:

ништо не не запира, дојдени се моментите кога воспоставувањето на комуни низ македонија ќе го зајакне братството, топлината, размената на флуиди и религиозни артефакти, погледнувајќи во огледалото од неговата десна страна кон главатарот на педерската православна црква, што не беше исто со македонската православна црква, како што знаете, таа структура беше распуштена, затоа што вмрофците донесоа закон со кој се бараше од мпц да докаже дали господ постои или не, по што по три месеци од реторичкото шалтање и догматско серење, целиот имот, црквите, парите, иконите и останато беа дадени на странски инвеститори во областите ветер и магла. после тие настани, беше формирана нова институција, педерската православна црква, каде за доживотен поглавар беше интронизиран пастирот, но за него понатаму.

пастир продолжи: ебеме све, мртво, живо, смрдено, неолиберално, дебело, слабо, петнаесгодишно, албанско, српско, бугарско и останато, ебеме све, никако грчко.

пастироф поентираше со доар муабет: комуната е нашата иднина, ниту парите повеќе не се битни.

педерите од салатата со утврдени куриња, јако викаа на глас: па ри те па ри те па ри те па ри те..
со премин кон: пе дер ска ко му на пе дер ска ко му на..

пастир дигна рака, со поздрав, КО МУ НА КО МУ НА КО МУ НА КО МУ НА КО МУ НА КО МУ НА и на последниот слог НА!, ја бутна раката у шупак и извади туце камен, седименти камен, контејнери камен и уште туциња, ги расфрла у ваздух и го снема од сцената.

пари летаат у ваздух вмрофци нацисти урлаат, ги боли кур. комуната ја заболе кур за каменот, без навреда за феминистките кои се претворија во мачо комунисти со курови, а лезбејките почнаа да кубат коси, да се шамараат, да корнат столици и да се качуваат една врз друга.

соопштение за јавност ќе биде пратено ако враќањето на јавето се случи откога вмрофциве ќе се лечат со коктели вакциништа антихалуцинати. никој не можеше да иде пред вмрофската стока, а камоли да претпостави што им се одвива у мозок.

Idi leci se bre patlak, i ti

Idi leci se bre patlak, i ti i ovoj kolumnistov.

"...Субверзијата на авторитарната концепција на контролираниот простор..." C, c,c,c.... kolja, pisi malku pocoecki, da moze i nie vmrovskite selancista da te razbereme, ebate bolniot um, ebate...

веднаш после замањето на

веднаш после замањето на власта 2011, една сабајлина у 5 саат настана преврат, своевидна вартоломејска ноќ кога монголидите ја нападнаа мајкаагоња и ги заклаа сите антички македоноиди.

тоа утро, рече тинчо, ја преименувавме партијата во шупакс за да се разликуваме од вмрофците, таа стока.

жутата зграда ќе биде избришана од деталниот урбанистички план на центар, рече монголоидниот од тинекс, уште лани експерти од мојата партија, какаше темно пластифицираниот, предложија транзицијата на вработените во зградата како алузија на тексашани, богаташи, болни и случјано задоени како вмрофци да формираат секта на педери и да работат во тинекс, на педерските полици додека самата жолта зграда, циглите и се тоа, ќе биде минирана после изборот на најдобра понуда за спектаклорушење. иако се најавува спекпатлакот, рече монголоидот, можно е сепак во знак на традицијата зградата да се руши со 10 килашки торови чекани мануелно, што би рекле вие, универзитетски работници, нели, се смее идиотот.

партијата тинекс беше формирана од чопор бесни кучиња ретривери со протези и чипови што трчаат касаат и све тоа на далечинско, од еден монголоид и остатоците од поранешното легло на идиоти љубители на паркови и архитекти од калибарот на кензо танге.

ние, продолжи монголоидот, работиме со говна, мајнез од спермата на пастирот и сашо окото што ти стои зад тил, како и со масло за мачкање на штабски идиоти како тиквигор, работиме со битуменова пластика, 50% шкарт производи со поминат рок и така натаму и тука вие болни остатоци од вмрофската маса лесно ќе снајдете.

ние тука од партијата на производите испланиравме на местото на дупката после рушењето, на истото место, и тука целиот влезен у мирен филм покажува со курот надолу, паднат, но и пошироко затоа што ќе ја срушиме куќата на мајка тереза, околните згради, домот на АРМ се до линјата на разграничување со парламентот каде ја имаме власт, за да го формираме новото мозочно царство тврда градба макеторококо.

тамо ќе ја инсталираме партијата тинекс, но, рече тоа говно: све се продава како паклет. паклет е збор со повеќе значениа, таквиот му се нуди на твојот татко, во случајот тиквигор како рушвет за враќање дома кај педо татко ти, за да те рашлапа убаво по газето. откога ќе те успие и ќе ти го бапне, враќањето кон основите по педозлоставите ќе биде комплетнo, за да има работа за јанкуровска. паклетот има и друга улога, тоа ќе те занесе во лет, додека ти е активен шупакот, т.е. тоа ќе биде пак лет.

партија за само послуга беше формирана 2008, но не се појавиле на избори идиотите, пошто беа длабоко во еден анус, веќе досадно е да се повторуваме, но од таму тие ја преземаа цела власт и сега цела мајкаагонија преку мрчендајзери се рекламира по полиците на шупакс.

 Ти другар очигледно имаш

 Ти другар очигледно имаш големи трауми од минатото

Состојбата на Коља страшно се

Состојбата на Коља страшно се влоши. Ни конзилиумот не помогна.

Замислете да серевме од

Замислете да серевме од мозок, колку гомна би собрал Коља заедно со вас коментирачи - доволно за струја за следниве милион години. серачишта ни едни, само тоа знаете у животот...

Исповеди на еден помрачен ум,

Исповеди на еден помрачен ум, помрачен патлак, катлап или калтап, како и да му звучи тоа во глава.
До кај ли само може да оди човековото лудило?

Човече втф е со тебе сериозно ?!? :))))))
ЛОЛ

Слични содржини

ОкоБоли главаВицФото