Боли глава

Авторот и потписниците на документот се луѓе кои цели пет години учествуваа во невидената кампања за соборување на Заев преку најволшебната од сите волшебни платформи која требаше да му покаже на Македонецот дека неговата држава и неговото достоинство ги уништил еден човек и во таа смисла тоа требаше да се илустрира низ тезата дека не нè бива, дека сè е уништено и размакедончено, дека врвните самопотврдувачки дострели, европскиот гранд слем на Македонецот што ги оствари екипата на Заев, се тешки и фатални негации. Значи, едно темелно внатрешно самонегирање. Извештачено колку и самиот македонизам. Колку само превртени контејнери и расфрлано ѓубре откри Милчин со својата камера. Колку афери испродуцира мануфактурата на Кикифрики. Колку солзи исплака Катица Ќу. И Сузана. Ах, да и Биба: не остана „м“ од Македонија. За да докажат дека сме пропаднати. И сега што!? Сега актерите на таа предбугарска негација и деструкција повикуваат да застанеме еден покрај друг, да се сплотиме. Врз урнатините на Македонија. Врз сопствените проекции. Нема ниту назнака што би правеле така сплотени, освен, можеби, да се ебеме. Сплотеност, таа фамозна формула на популистите, националистите, фашистите, болшевиците и сите други идиоти.

Бранко Тричковски, Front line, 15.01.22.

Пред неколку дена министерот за финансии си ги собрал колегијалните јадови на нашата финансиска Илијада и Одисеја, саде кој од кој магови и махери на нашите финансии во последните триесет години. Сите до еден полни- ретроактивно- со совети како треба денес или како знаеле тогаш (ама, ете бе, биле спречени, анасана) од нашата економија да направат Сингапурче на Балканите. Интересно, во таа дружба на ликови во чии времиња од земјата се иселени стотици илјади луѓе и украдени милијарди и милијарди евра ем долари, немаше ниту еден лик од најдобриот финансиско-економски тим на Македонија предводен од Драган Тевдовски со соработниците Рилинд Кабаши и Бранимир Јовановиќ. Можеби најомразениот трилинг од страна на ботовите и паразитите при Бихаќка, Речица и Бела палата. Ова трио, можеби единствениот автентичен и вистински светол момент во кој се прекршуваше надежта за нова економска политика и едно општество, беше брутално и насилно понижено, исмејано, прегазено и елиминирано од страна на збратимениот клан на полуписмени, недоделкани, компромитирани, вулгарни и корумпирани партиски бедници од трите големи партии и нивните медиумски полтрони.

Арсим Зеколи, Дојче веле, 06.01.22.

Кога главата е полна, таа е полна и кога лежи на перница од пердуви и на перница од сено. Полна е со приказни, клетви, молитви, рецепти, случајно и неслучајно слушнати разговори, симпатии, телефонски броеви, спокои и неспокои, слики и датуми, датуми, датуми... Датумите никогаш не запираат: старите и новите водат војна кој од нив ќе биде позапомнет, позначаен, пожив. Да си датум што живее во нечија глава не е баш лесно, без разлика дали главата лежи на перница од молњи или на перница од тишини. Секогаш мораш да бидеш спремен да го изговорат твоето име, или, во најлош случај, да те заборават. Што прави еден заборавен датум? Се колеба. Заборава кој е, што е и од каде потекнува. Знае дека е значаен, инаку не би бил тука, но не знае зошто е значаен и чмае во нечија глава како сенка без човек. Никако не е, без разлика дали неговата матична глава лежи на перница од мугри или на перница од самраци. Но ете, доаѓа денот кога датумот ќе си рече: Па, не може само една глава да ме помни, датумите се заедничка сопственост, никој нема датум само за себе. Некој мора да ме помни! Некоја мора да ме помни! Некое мора да ме помни! – вреснува, паѓа на коленици и почнува да липа во некое пренатрупано мемориско ќоше, во некоја уште попренатрупана глава, легната на перница од слепи и глуви тајни.

Владимир Лукаш, Фејсбук, 20.12.21.

Одлуката на Апелациониот суд во Скопје да го пушти од притвор Сашо Мијалков ја намалува и онака разнишаната доверба на граѓаните во судовите.

Потсетувам дека Мијалков беше лице под реален ризик за бегство и повод за настани кои ја вознемирија целата македонска јавност.

Судиите на Апелациониот суд во Скопје Ѓоко Ристов и Енвер Беџети кои ја донесоа оваа одлука треба да и објаснат на јавноста на кој основ ја донеле ваквата одлука и на кој начин ќе ја преземат одговорноста доколку се случи повторно ризик од бегство.

Судот иако е независен, должен е јавно да ги објаснува своите одлуки за да можат граѓаните да веруваат во судството.

Апелирам до Судскиот совет да испита по кој основ судиите ја донеле оваа одлука.

Бојан Маричиќ, министер за правда; Фејсбук, 22.12.21.

Ако ги испревртиш буквинана во блаже конески, че добијаш книже блескао.

Тања Аждаја, Фејсбук, 19.12.21.

И сега, Данела ќе ги прашува скопјани на референдум за тие наместо неа да ја одгатнат најочигледната дилема. Нејзината горделивост не ѝ дозволува да си признае дека нејзините предизборни лаги се неспроведливи и наивни, па сега ќе се сомнева во некои аспекти на БРТ, кои веќе одамна се одговорени и апсолвирани (средишното зеленило, водоводната цевка под Партизанска и мостот Обединети нации). Одговорите постојат во самата проектна документација – колку зеленило треба да биде заменето и во колкав дел од трасата, какво е градежното решение над главната водоводна цевка, за потребата од нов мост (сегашниот има само две ленти во правец – недоволно за БРТ, нема велопатеки и нема тротоари). Но, таа сега ќе ја замајува јавноста со прашања што таа едноставно ги пропуштила во јавната дебата, бидејќи никогаш пред својата кандидатура не се занимавала, ниту ја интересирале градските политики.

Никола Наумоски, Front Line, 10.12.21.