Боли глава

МАНУ троши огромни пари за симболични резултати. Таа не само што ја храни државата со празна лажичка, туку живее со евтин популизам. Нејзиниот статус треба да се смени. Во развиените земји такви структури веќе се демоде. Обично постојат институции кои нудат можности со проекти, па никој не добива никаков паушал, туку заслужени пари од реализирани проекти. Да добиете над 1000 евра во оваа криза, плус пензија или плата, плус хонорари, е ептен претерано. Затоа сериозно треба да се види како се работи низ нормалниот свет. Вака „во име на науката до џебот на граѓаните“. Таа институција се испостави дека претпочита колонизаторски статус кон народот. И сега нашите академици земаат многу повисоки паушали од хрватските академици, а просечната плата таму е над 1000 евра. Но, вашата академија продолжува да лета без навигациски систем!

Мерсел Биљали, Плус инфо, 31.07.22.

Русија ја нема ослободено Македонија од отоманскиот јарем (како што ја има „ослободено“ – и окупирано – Бугарија). Русија ја нема создадено македонската држава (како Кнежеството Бугарија). Руски трупи немаат учествувано ни во ослободување на Македонија од фашизмот (делумно учествуваат бугарски трупи, согласно договорот од Крајова помеѓу Тито и Терпешев). Македонија никогаш не била дел ни од Советскиот „лагер“, како што беше Бугарија. За каква „заедничка религија“ зборува Лавров, кога Руската православна црква со децении не ни помислуваше да ја признае МПЦ?

Жарко Трајаноски, Слободна Македонија, 23.07.22.

О боже, дај ѝ на владата сила да одолее на внатрешни и надворешни притисоци за корупција на ист начин како што одолеа на сите критики и јавно мислење против францускиот предлог. Обедини ги политичарите со иста решителност да прередуваат дупови, маркички и стекнати права за да се удостои и бетонира чист јавен интерес. Со иста сила да кажат не на концесии за деца на партиски другари и да ги задржат билатералното натигодајмение надвор од рамката на владение. Нека застанат на патот на договори во четири очи како оној со бехтел енка или оние за итни набавки на елем. Нека има сила да не потпишува партиски назначувања на оние на јавна служба. Дај им глас и храброст на ботовите онлајн, онака како што ловеа вештерки сега, да им се чуе гласчето во борба против корупција отсега.

Миша Поповиќ, Фејсбук, 18.07.22.

Нашиот Робеспјер од Али Експрес и неговата Али Експрес „Левица“ - извадиле Али Експрес гилотина пред македонското Собрание.

Не знам дали припадниците на оваа линч толпа ја допрочитале историјата и дали дознале дека токму тие што владееле со гилотина - самите завршиле на гилотина.

Во меѓувреме, како и секогаш кога Али Експрес Робеспјерчето од Велес е во „акција“, голем дел од критичката јавност - молчи. Дали од неверување, или во знак на одобрување - сеедно. Молчат и институциите.

А можеби сите катарзично чекаат - да им дојде редот. Историјата е полна со примери што им се случувало на тие што молчеле и чекале да им дојде редот.

Така е тоа. Историјата се повторува. Најчесто како фарса. А во македонскиот случај, како урнебесна трагикомедија - од Али Експрес.

Петрит Сарачини, Фејсбук, 15.07.22.

Како безусловно ќе ги почитуваме јазичните, идентитетските, историските и културните особености на македонскиот народ како елементи за кои не се преговара ако се откажеме од сите дејци на минатото, ако се откажеме од литературата, ако се откажеме од борбата за самобитност, од Миладиновци, од Гоце и партизаните и...
Што ќе остане?

Единствен компромис кој го прифаќам е дека постојат две различни перцепции. Рамноправни.

И тие треба да се презентираат.

Меѓутоа, никако не смее да се нарече компромис доминацијата на една перцепција.

Мирјана Најчевска, Фејсбук, 12.07.22.

Овие напади на луѓе кои аргументирано го критикуваат ЕУ предлогот се продукт на бришаниот простор кој се јавува како резултат на декади бинарно размислување. Триесет години јавната дискусија ни се сведува на тоа - или ЕУ, или национализам и насилство. Како да не постои ништо друго помеѓу тие две крајности. Со тоа секоја критика на ЕУ (а причини за тоа има многу, и без францускиот предлог) магично станува „потпалување на националистичкиот огин“ и слични небулози кои ги читав утрово што едначат критика со насилство.

И кога на ова ќе се додаде историјата на делегитимирање експерти, усовршена во време на ДПМНЕ и Груевски, а од некоја причина продолжена од тековната Влада деновиве, добиваме одличен коктел за едноумие и стишување секаква критика.

Нема демократија без критика, другари.

Елена Б. Ставревска, Фејсбук, 06.07.22.