Боли глава

Како и секогаш кога е најгусто Груевски преку Мартин претпоставувам си го вградува чипот Грција и влегува во stand up фаза. Без разлика дали отвора чешма, неспретно кажува глупи вицеви или промовира корумпирани градоначалници, Груевски си има ист текст, текст во кој за се што се случува има дежурни виновници, Грција и Бранко. Човекот кој се расфрлува со грчки ликови од историјата, прв во плурална Македонија директно преговара со грчките премиери за газењето на Уставот и демократијата во Македонија, за неговиот начин на диктаторско владеење си наоѓа оправдување во опозицијата и Грција. Само, за жал, премиерот никако да ни каже дали во директните средби со Самарас и Папандреу ги дал предлозите за ордени, херои или прашува за јахтите на неговата бизнис фамилија која броди по Егејското море? За да ја збогати медиумската понуда нека прати Мартин една снимка од состаноците на народните партии, па да видиме некој говор на Груевски кога во првиот ред е Самарас? Ќе ни прочита некогаш што пишува во писмата кои ги праќа кон Самарас за средба?
Јани Макрадули, „Плусинфо“, 13.02.13.

Крахот на плановите ги става во уште понепријатна ситуација и трите политички партии на Албанците, кои својата поддршка на г. Груевски досега некако ја оправдуваа со спорот со името и евроинтеграциите. Кусокот пари и уште поголемиот кусок гласови (според анкетите повеќе од 60% од Албанците не и' веруваат на ниту една од трите албански партии) ги прави зависни од милоста, волјата - и пред се' - парите на ВМРО-ДПМНЕ. (...) Но, сепак, хистеричното врескање против Црвенковски наспроти речиси потполната глувонемост кога станува збор за политиките и односот на сегашниот премиер кон Албанците, фрлаат поинакво светло врз водствата на ДУИ и ДПА и нивниот став кон Груевски, кој се' повеќе наликува на односот на Рамзан Кадиров кон Путин. Однос кој не' тера да се запрашаме дали станува за некаква заразна психосоматска болест добиена од дружењето со ВМРО-ДПМНЕ или пак станува збор за лични квиско - дилеми за личноста Б.Ц. како (а) поранешен премиер, (б) поранешен претседател или (в) како непријатен сведок?
Арсим Зеколи, „Утрински весник“, 11.02.13.

Коце Трајановски е духовен татко на Скопје.
Владо Јовановски, актер; „Плусинфо“, 07.02.13.

Еве сега го прашувам Чом. Зошто бе старо ти не се качи на ладата? Каде беше ти? Нели ти беше тој што ги гасеше светлата во А1? Тогаш глумеше ли? Тогаш одработуваше или сега? Па ситуацијата сега е далеку полоша од тогаш бе старо. Сега и МПМ отиде, и Алфа отиде, еве вчера и Ден отиде, Фокус се држи едвај, овие денови и К-15 најавува крах, сега се случи и Мартин Нешковски, и атакот врз Љубе Бошковски, а особено се случи и 24 декември. Па сега ситуацијата е скроз отидена у пичу мајчину бе Чом, а ти релативизираш и се бламираш. Зашто бе Чом? Чуму бе Чом? Како да го разбереме твојот молк? За тебе прифатливо ли е прекршувањето на деловникот, бркањето на целата опозиција, вадењето на фронтот пред опозицијата, падот на Македонија на листата на „Репортери без граници“, пресијата врз огласувачите во медиумите, злоупотребата на судството, чудните прогледувања низ прсти на аферите „Кеш во шише“, Телеком, дупката од 3 милиона евра во кампањата на ДПМНЕ, 10-те милиона евра народни пари кои владата ги фрла во медиумите за да ги поткупи а притоа не им дава пари на медиумите кои се критички кон неа, ти сето тоа не го гледаш Чом? Па ти со овој твој молк и релативизирање се посра на се што си се обидувал да бидеш сиве овие години, сите безброј снимени емисии, дебати, сите прилози за Дојче Веле... Се избрука бе старо, се избербати. Вредеше ли бе старо?
Саше Ивановски, „Мактел.мк“, 02.02.13.

Ако нема духовна продуховеност, луѓето се разделуваат.
Јагнула Куновска; „Јадибурек“, 30.01.13.

Што да се каже за Буле наш, да не си му у кожа. Од премиер, лидер на владејачка партија, да паднеш на нивото на еден беден “одработувач” за интересите на оваа бедна гарнитура на ВМРО ДПМНЕ, да паднеш на нивото на Миленко и Амди Бајрам, сето тоа за да не ти заврши газето у зандана, е тоа бре брате е бедно до јаја. (...) Ме интересира само, во оваа игра на се или ништо на Буле, свесен ли е што ќе се случи со него доколку опозицијата некако успее, а засега добро им оди, да се докопа до кормилото? Па во тој бес, има бре да одговара не за тенковските делови, не за Телеком, има да одговара и за калоричноста на нафтата у тенковите и за нутриционистичките квалитети на паштетите што ги мачкале војниците у 2001-ва... Не сум поборник на никакви местенки и одмаздољубивост преку кршење закони, но праведна одмазда е сепак фина работа.
Саше Ивановски, „Мактел“, 30.01.13.