„Девојче и маче” (акварели)

Денес е меѓународниот ден на мачките. Во таа чест објавуваме четири акварели од Елизабета Костова, од циклусот „Девојче и маче”, придружени со песната „Што сѐ е бело” од необјавената збирка песни за деца „Патувaње на Белото Маче”.

Што сѐ е бело

Белото Маче се замисли

сакаше и гатанки да измисли

што сѐ е бело

како неговoтo крзно и тело.

И направи голема листа

Но со една јасна мисла:

„Како мене бела нема иста

- прва сум на таа ранг листа”.

И пиша:

„Дечиња во бели туники, расцветани бели перуники.

Кокиче, бел слез и бела рада,

бели зајачиња, бела шампита и бела чоколада.

Бели лисици, бели мечки и бели волнени влечки.

Цели бели глувчиња

и пиленца со пердувчиња.

Бели лебеди и бели кози

и зумбули и бели рози,

Кокошка и бели јајца и бела Т мајца.

Снегулки, снег и снешко,

пеликан со голем мешко.

Сиренце во питулици и снегче во виулици.

Бели пачки во балет и плочки во тоалет.

Штрк без црно елече и бело перниче во креветче,

порцелански бокал со рачка и голема бела квачка.

Бели листови во тетратка,

бело лукче во салатка.

И облаче бело и јорганче меко,

кокосово, пресно и кисело млеко.

Но моето крзно е најбело и најмеко.

На списокот му нема крај,

Но јас сум бела нај, нај,

бела нај нај.”

И листата нарасна како тесто

бидејки не му беше секому таму место

порасна како слон,

натежна еден тон

и ќе пукнеше ко балон

ако Белото Маче не се замисли

и подлабоко размисли:

„На самобендисаноста ѝ нема крај,

може секој да е нај, нај.

И не е ич чесно

без натпревар да сум на прво место”.

Eлизабета Костова е родена 1953 година во Скопје. Основно и средно образование завршила во Скопје. Дипломирала на Филозофскиот Факултет во Љубљана, отсек психологија. Реализирала повеќе самостојни изложби во Дом на АРМ, Скопје (1989 и 1991 г.), Галерија на ДЛУМ, Скопје (2002 г.), во Домот на култура Иван Мазов – Климе, Кавадарци (2020 г.), како и во Галерија КО-РА, Скопје (2019, 2020 и 2023 г.) Учествувала и на повеќе групни изложби.