Посета

Ај, застани малку налево, ми рече,
добро паѓа светлината.
Си ги гледав рацете и ја гледав како навистина паѓа,
по телото осеќав движење, 
како брзи чекори од минијатури, 
лицето ме скокоткаше,
сигурно сонцето ми пишува писмо, помислив.
Ќе мора да ми го прочиташ, ти реков,
но набрзо сонцето се помести, 
а и другиот свет со него.