Мали зимски куќички

Почнувајќи од крајот на декември и јануари, кога температурите константно се под нулата, водните тела во северните делови на Соединетите Американски Држави и Канада почнуваат да замрзнуваат. Кога мразот ќе достигне дебелина од повеќе од десет центиметри, станува безбедно да се оди по него, а на повеќе од 12 центиметри обично е безбедно за користење на моторни санки. Тогаш голем дел од жителите одат на езерата.

На пример, езерото Симко во Онтарио привлекува повеќе луѓе за зимски риболов отколку кое било друго езеро во Северна Америка, собирајќи ги во над 4.000 колиби секоја година.

Колоритните села со рачно изградени објекти кои населуваат многу популарни места во најстудените месеци го привлекле вниманието на архитектонскиот фотограф од Торонто Ричард Џонсон (1957-2021), кој фотографирал стотици структури, од уметнички до импровизирани, во серија смели портрети реализирани помеѓу 2007 и 2019 година.

 „Отсекогаш сум бил фасциниран од мали структури. Моето најраното сеќавање на засолниште е како шестгодишно дете во Тринидад. Тоа беше стражарската куќа на нашиот сосед. Куќата беше направена од три ѕида и покрив и тоа беше едноставно решение за заштита од жестокото сонце и тропските дождови. Овие засолништа, изградени од поединци со достапни материјали, ме инспирираа да почнам да забележувам интересни објекти од таков тип", вели Џонсон.

Фотографиите истакнуваат широк спектар на материјали и дизајнерски избори кои можат да се најдат во сезонските заедници, од пластични церади завиткани околу столбови до еднокреветни колиби и релативно сложени објекти направени од даски и летви.

Џонсон ја доловува автентичноста на секоја колиба во квадратен формат, со позадина од снежен пејзаж, а жителите на колибите обично се надвор од вид. Доволно мали за да можат да се влечат на мразот со возило, некои верзии од овие симпатични мали куќички можат да се пофалат со уникатен декор и доволно простор за да сместат неколку луѓе, мала печка и основни залихи.

Извор: https://www.thisiscolossal.com