Givе Gruyo а chance

Бог те благословија, Грујо мој.

ТИ има да владаш још сто године како од шалу.

Ти си створен за власт, за пред камере, за давање изјаве, за роуд шоу, за шоу маст гоу он, ма за све. Чак што више, понајвише си створен да се умешаш у маршови за тобожњи мир и на целу параду на глупост, да дадеш политички призвук. Очекувано од тебе, нема што.

Нели ичера марш на мирот. И нели трзнасва се пола од естраду, НВОа и понекој индивидуалац познат у македонску сиромашну јавност да марширав за мир. За кој мир марширасва, они си знаев. Мир у овуј државу нема да има. Едноставно, црно му било пишано на Турунџе. Песимист ли сам, реалист ли сам, ја си знам најдобро. Ја одлучи да не иду, пошто имаше некој филинг дека т’ј марш ти ќе га искористиш у свои добро познати политички сврхе. Е ја да иду тамо, да оду и да пешачу, а после тој ти да искочиш у предизборну кампању и да се прокламираш себе како пацифиста намбр уан, е неќеш га вала.

Ти и твоја гарнитура сте задужени бре да обезбедите мир, а не да марширате за мир. Ако ви марширате, а ми водимо политику, куде ќе ни е крај, еј? Пратија си га Ѓорѓета нашега у белу кошуљу без машњу ичера, да дефилира тамо и сас њега да се сликав девојчиња што од вашу политику везе немав. Ќе отидев у школу јутре и ќе кажев, аааа, ми се сликамо сас државника. Ете затој биле они на марш. Гајле ги њима за мир и миротворци. Па си кажаја тамо на Влатка посланика и он да иде, па да даде демек још појак сигнал за мир. Па он оди, а камера му зима интервју, абе мислиш, марширав деца цвеќа. А да се наврату на Ѓорѓета. Искрено ме жал. Добар човек е тој. Жал ми е, стварно. Универзитетски Професор, еј. Највисоко што можеш да постигнеш на лествицу у овој општество. Ама, ете, укажала се прилика да биде помалко нешто, па се нафатија. Да, за мене да се биде Професор на Универзитет е потешко отколко да бидеш политичар.

А ти…Ти далеко од жижу на настани, даваш интервју у новопечену лабараторију звука. Ставија си позади себе Ректора на УКИМ, стои сироти Професор позади, што да прави јадан. Нема ректорска фотеља за џабе. Сакаш Ректор, е еве ти, ама пред камере. До кое дереџе падна наука куде нас, еј. Професори се занимавав сас све, само не сас науку. Општа сиромаштија га доведе народ у тоталну заблуду.

И такој ми ти. Пројде марш, измарширасва сви од ред, ти се накити сас успех од измарширано, све е под контролу, вози Миќко. Беше куде Јанка, кажа што имаш да кажеш, односно, беше куде Јанка на исповест и још едн пут гу стави на ниво на нулу премиерску позицију у овуј државу.

Ичершњи марш само покажа дека у овуј државу све се сведује на општонародно весеље. Марш за мир уз музику и вино. Тој ли е бре марш, демек дај да покажемо дека ми смо за соживот. На кога да покажемо, што да покажемо? Дека ни тече мед и млеко, дека уз гитаре и вино ќе терамо овакој. Марш за мене е нешто друго. Кад се спомне марш, одма ме тера да се сету на Игмански Марш, а не на онј циркус ичера.

Кој е бија на марш, свака част. Кој не е бија, дупло. После тј марш нит се осеќам побезбедно, нит осеќам дека се е нешто сменило, дека автобуси су сигурни за пут око света, нит па живу у заблуду дека нешто ќе се смени. Грујо ќе си седи на власт и даље, његови поданици ќе марширав у свакакви сврхе, кучиња ќе си лаев, маршови ќе си врвив. Тој е. Нажалост, тој е.

Извор: interpreter.blog.mk

Илустрација: Greg Mamczak