Нови нацисти

„Кога ќе завршиме со имигрантите вие сте на ред“, испишано е на летоците што деновиве се појавија во еден атински кварт познат по геј клубовите. Додека ширум Грција насилството врз имигрантите и етничките малцинства ескалира, приврзаниците на ултрадесничарската партија „Златна Зора“ својата омраза започнаа да ја насочуваат кон хомосексулаците и лицата со инвалидитет. Тие маршираат по улиците на Атина во црни кошули и со запалени факели, носејќи знаци кои потсетуваат на кукастиот крст, ги тероризираат етничките и сексуалните малцинства и искажуваат презир кон политичкиот процес. Покрај тоа, ширум Европа ги сметаат само за симптом на грчката економска криза.

До неодамна, десничарските тепачи ги напаѓаа имигрантите исклучиво навечер; сега тоа го прават и преку ден, без страв од последици, кои всушност и ги нема. Последниве недели бројот и бруталноста на нападите е во пораст. Кон средината на август, блиску до зградата на грчкиот парламент, банда моторџии со ножеви убија 19-годишен Ирачанец. Доколку имигрантите одлучат нападите да ги пријават во полиција, постои шанса и самите да бидат уапсени.

На нападите на имигрантите не се посветува големо внимание, додека Златна Зора добива најмногу поддршка токму помеѓу полицијата. Според резултатите од последните избори, во некои градски квартови дури 50 проценти од припадниците на полицијата гласале за оваа расистичка групација, која на последните парламентарни избори освои 7 проценти од гласовите.

Претепувањето, нападите со ножеви и моторџиите во некои делови од градот станаа секојдневие, така што многу имигранти се плашат да излезат сами на улица. Грција веќе подолго време има голема имигрантска популација бидејќи 80 проценти од бегалците во ЕУ пристигнуваат на грчките пристаништа. Многу имигрантски фамилии кои пристигнале во Грција за да најдат сигурно прибежиште сега стравуваат за своите деца. Еден неодамнешен извештај на Human Rights Watch, „Омраза на улица“, наведува дека „грчките власти“, како и ЕУ и меѓународната заедница, се преправаат дека не го гледаат насилството спрема странците во Грција.

Како игнорирањето да не е доволно, сега и министерот за јавен ред, Никос Дендиас, се заколна дека ќе се пресмета со имиграцијата, која ја нарече „инвазија“ и „бомба во темелите на општеството“. Коалицијата околу Нова Демократија зборува со јазикот на крајната десница, распалувајќи ја, наместо да ја гасне, раширената ксенофобија. Со поддршката на Дендиас, полицијата во Атина и ширум Грција апси и депортира илјадници имигранти во состав на акцијата Zeus Henios, иронично наречена по грчкиот бог на гостопримството.

Растот на популарност и самоувереноста на Златна Зора не дојде од никаде. Партијата е активна веќе со децении, а пред првиот бран на штедење, припадниците на Златна Зора основаа супермаркети „Само за Грци“ и на невработените им делеа пакети со храна на плоштадот Синтагма, но само на „вистинските Грци“.

Левицата не мора да укажува на историската врска помеѓу наметнатите мерки на штедење и подемот на фашизмот. Златна Зора јасно укажува на оваа поврзаност, славејќи ја. Но самата желба да се искористи јавното незадоволство, во било која држава, не ги прави расистичките банди глас на народот.

Како и многу други фашистички групи, Златна Зора тврди дека ја претставува маргинализираната работничка класа. Слично на останатите екстремно деничарски групи ширум Европа, вклучувајќи ја и Англиската одбранбена лига и Британската партија за слобода, Златна Зора се изјаснува како непријател на пропаднатиот демократски систем, користејќи го општото незадоволство на пропаднатиот неолиберален економски модел за сопствени цели. Иако тврди дека се бори против штедењето, Златна Зора нема економски проект. Нејзината тактика е насилна, разорна и гнасно расистичка. Се чини дека владата на Грција и ЕУ се спремни да го толерираат ова како социјална последица на моменталниот консензус околу штедењето.

Европската унија е основана по Втората Светска војна за да обезбеди социјално и економско единство на континентот разорен од фашизмот. Во денешна Грција Златна Зора се смета за сериозна политичка партија, и покрај тоа што нејзините пратеници го презираат демократскиот процес и физички ги напаѓаат претставниците на другите партии.

Долго откако нацистите во 1933 ја презедоа власта во Германија и откако Рајхстагот гореше и антисемитизмот стана официјална државна политика, европските влади беа повеќе загрижени од можноста Германија да стане социјалистичка отколку фашистичка. Речиси до самиот почеток на Втората светска војна, на светските лидери им беше најважно Германија да ги отплаќа долговите. Повлекувањето историски паралели со нацизмот е излитена фраза која коментаторите од левицата и десницата ја разводнија наведувајќи смешни примери за обележување на храна и фанатична контрола на сообраќај. Во овој случај не станува збор за фраза.

Вистински фашисти во вистински црни кошули денес маршираат низ Атина, мавтајќи ги кукастите крстови со факели во рацете, претепуваат и убиваат етнички малцинства додека владите на другите земји се однесуваат застрашувачки незаинтересирано се’ додека грчкиот народ го отплаќа долгот кон европските елити. Ако историските лекции ги учиме напамет, можеме лесно да ги заборавиме кога ни се најпотребни. Европа мора да запомни дека цената за игнорирање на фашизмот е особено сурова и поголема од цената на кој било државен долг.

извор: The Independent