Mort Aux Chats

Мачки нема да има!
Мачките шират зарази,
мачките загадуваат воздух,
мачките неделно ја јадат
својата седумкратна тежина,
мачките биле обожавани
во декадентни општества (Египет
и стар Рим), на Грците
мачките не им биле потребни. Мачките
седејќи мочаат (тоа е докажано
од наши научници). Парењето
на мачките е мачно; тие се
неприфатливо склони кон скитање.
Можеби се на свое место
во својата земја, но
нивната традиција нам ни е туѓа.
Мачките смрдат и тоа не можат да го поправат,
ја чувствуваш додека се качува по скали.
Мачките премногу гледаат телевизија,
можат да спијат додека беснее бура,
а деновиве нè напаѓаат
од грб. Никогаш уште не се појавил
ниеден голем уметник меѓу мачките.
Тие не заслужуваат големо М
освен на почеток на реченица.
Виновни се за мојата главоболка
и зашто билките ми венеат.
Во нашата општина ги има многу,
вредноста на имотот паѓа.
Кога го сонувам Господ гледам
Масакр на мачки. Зошто тие
инсистираат на своја сопствена
религија и на јазик, кој мора да преде
за да го изложи своето гледиште?
Смрт за сите мачки! Владеењето
на Кучињата ќе трае илјада години!

Препев: П. В.
Mort Aux Chats ‒ франц. Смрт за мачките (прев.)

оригиналната песна

Питер Портер (Peter Porter, 1929-2010), роден во Бризбејн, Австралија. Во Лондон се преселил 1951 година. Работел како чиновник, продавач на книги и пишувач на огласи цели десет години. Објавил триесетина книги, главно стихозбирки. Бил мошне ценет поет и денес го вредуваат меѓу врвовите на англиската поезија со неговата интелектуална продорност и тематска широчина - од сатирични стихови до барање смисла во искушенијата на постиндустриската стварност, од молитви до раскошни музички фрази; неговото богатство на форми и изрази критичарите го споредуваат со она на В. Х. Оден.