Капитализмот во еден виц

Шетале Мујо и Хасо низ парк и здогледале нешто на патеката.
Мујо: Хасо, што мислиш, што е она долу на патеката?
Хасо: Не знам бе, Мујо, ми личи на гомце.
Мујо: Е, нема шанси, Хасо. Мене ми личи на чоколадо.
Хасо: Ај пробај го, Мујо. Само така можеме да утврдиме.
Мујо: Нема шанси, Хасо. Ај ти пробај го.
Хасо: Ај бе пробај го, ќе ти дадам 100 евра.
Мујо: 100 евра, викаш? За 100 евра богами ќе го пробам... (го пробува) Еј, абе стварно било гомце...
Хасо му ги дал парите и продолжиле по патот. По некое време пак здогледале нешто на патеката.
Хасо: Еј, Мујо, види, пак нешто такво слично.
Мујо: Е ова мора да е чоколадо.
Хасо: Мислиш?
Мујо: Сигурен сум. Ај сега ти пробај го, ќе ти дадам ја на тебе 100 евра.
Хасо, откако го пробал: Еј, абе и ова било гомце...
Мујо му ги дал парите и продолжиле по патот. По некое време му текнало на Мујо.
Мујо: Абе Хасо, што направивме ја и ти уствари? Се најадовме гомна, а ни ја побогат за 100 евра, ни ти.
Хасо: Не е битно тоа, Мујо. Битно е парата да се врти.