Враната и орелот

Еден ден една врана
Сретнала орел на парче лед,
Го измеркала од секоја страна,
Па рекла прва, преку ред:

„Знаеш, ти си орел, јас сум врана,
Ти си цар по небо што шпарта,
Лик ко од бајка целиот без мана -
Ај одма да преминеме на стварта.

Јас сум ти врана без гаврана,
За која е јасно кон што се стреми,
Само мисирот има забрана,
А за боеми нема дилеми!

И како женска и како женка
Со многу чари можам да се пофалам,
Ама не сум ти јас некоја мека фемка,
И ветувам - нема да дигам чалам.

Можеби ќе те израдувам, како творец,
Со половно орелче, ако бидеме умешни;
Еднаш родив дете со комарец,
Ах, какви тоа беа смешки!“

Симнувајќи ја круната орелот рече
Без да се плаши за сопствениот пад:
„Иако си опасна шмизла сепак ме привлече
Оти си единствената птица во овој град!“

Превод: П. В.

Огден Неш (Frederic Ogden Nash, 1902 – 1971), најпознатиот американски хумористичен поет. И покрај импресивниот поетски опус, наоѓал време да гостува по театри и во радиски емисии ширум Америка. Внел разни стилски новости, целиот живот останувајќи доследен во кршењето на поетските правила. Некои критичари зборуваат за најмалку тројца Огден Нешови: експерименталниот пиротехничар, социјалниот критичар и разузданиот хуморист. Го нарекувале „Волт Витмен во делириум“ и „шекспировска луда“. И денес е голема инспирација за неконвенционалните писатели склони кон хумор и експерименти со јазикот.