Зошто гласав за Доналд Трамп

Порното е фантазија. Тоа не е изненадување. Да речеме дека нашата демократија е подеднакво вложена во проекцијата на одредени фантазии, сепак – или, повеќе, до точка и самата да е фантазија – има потенцијал да разлути многу Американци. Во последно време јас сум во фокусот на тој гнев.

Започна со Уставот. Нашите „прататковци“, клика на елитни сопственици на имот (во кој беа вклучени и човечки суштества), внимателно изработуваа документ кој ги заштитуваше нивните интереси – да го зачува и заштити нивниот имот.

Ова не е приказната што ја слушаме како невини деца, за Џорџ Вашингтон и неговата цреша, или Абрахам Линколн и неговата колиба. Приказната за нашата голема демократија е бајка, фантазија што продолжува сега.

Денес, политичката класа на двете партии оди толку далеку во сеењето поделба, каде што треба да постои единство.

Сега знаеме дека Демократската Национална Комисија (DNC) го избра Доналд Трамп како нејзин најпосакуван кандидат, мислејќи дека може лесно да го порази. Тој беше официјалната алатка на DNC за поделба. Тоа е иста стара стратегија за поделба и владеење која датира од минатите цивилизации. Го избрав Трамп затоа што демократијата во САД е фарса.

Никој не ја претставува подобро оваа фарса од стрип-негативецот со портокалова коса создаден на телевизија – деценија по деценија – за да направи карикатура на богатите. Богатите се оние кои имаат корист од бескрајната војна и економската лишеност кои нѐ казнуваат нас, останатите.

Оние кои се налутија откако прочитаа за видеото на Јутјуб што го објавив минатиот месец, во кое објаснувам дека не го поддржувам Трамп, иако гласав за него, треба исто така да го знаат контекстот на тој глас.

Според политичкиот историчар и лингвист Ноам Чомски, САД се одговорни за убиството на речиси 20 милиони луѓе од крајот на Втората Светска Војна. Ние сме единствената нација на Земјата одговорна за употреба на нуклеарно оружје врз цивилно население (двапати). Владата на САД рутински лажира надворешни избори, ги убива политичките противници, ги затвора свиркачите, ги повлекува избраните влади и користи нелегално хемиско и биолошко оружје врз цивилното население (мали сипаници, Агент Оринџ, осиромашен ураниум, бел фосфор, колера итн.).

Ниту еден Американец не треба да се чувствува принуден да го жртвува своето тело во одбрана на многу несоборливи злосторства во земјата. Бараме мир, а не вечна војна. Со инсистирањето, на пример, дека треба да ги испратиме нашите транс-деца да се приклучат кон американската војска, во целосна рамноправност со другите регрути, не прави ништо друго освен што го негира попривлечниот аргумент дека нашите транс-деца не заслужуваат можност да умрат за својата земја, туку заслужуваат можност да живеат сами за себе. Тие, како и секое друго американско дете, заслужуваат образование, домување и здравствена заштита.

Американскиот економски систем, врзан во голема мера за глобалната продажба на нафта со американскиот долар, ја соголи Земјата од виталните ресурси, неповратно менувајќи ја природната клима на планетата. Наскоро можеме, всушност, да го лишиме целиот наш вид од својата способност за преживување и репродуцирање. Ние сме во процес на извршување на најголемото злосторство за кое планетата некогаш посведочила. Дваесетте милиони жртви наскоро ќе се претворат во 8 милијарди.

Значи, кога го дадов мојот глас минатиот ноември, знаев дека врзувањето на нашите многубројни политички успеси во тековната борба за ослободување на ЛГБТК со институција со брзо опаѓање, како нашата корумпирана Демократска Партија, не е стратегија за зачувување на тие придобивки во иднината. Одржувањето на нашите права во свет уништен од хаосот поврзан со климата, ќе бара огромна упорност и цврстина.

Но, повторно, јас сум само порно-ѕвезда, а не професор по историја. Зошто да ми верувате?

Во демократиите, мислењата на луѓето како мене, работните луѓе кои се борат за да преживеат во брутален, спорен, конкурентен свет, треба да бидат важни. Мислењето на сите треба да биде важно. Невозможно е да се генерира искрена благодарност за светот и за политиката што треба да го обликува тој свет кога луѓето што најмногу страдаат во општеството не добиваат точни информации за светот околу нив. Како што Вашингтон Пост сега предупредува, „демократијата умира во темнина“.

Диктатурите, а не демократиите, се оние кои лажираат избори. Она што го видовме минатиот ноември беше токму тоа: интервенција на диктатурата во нашиот изборен процес. Една политичка партија (од нашата мизерна двопартиска држава) го лажираше политичкиот процес за да ги ограби своите конституенти од вистински популарен кандидат, наметнувајќи го својот избор на осакатената нација, нација уништена од финансиските злосторства на претходната администрација, од истата партија која работеше напорно за да овозможи, а не успеа да изврши ниту едно кривично гонење за финансискиот колапс од 2008 година. Тоа што истите криминалци ќе ги подмират двете страни и нивниот изборен кандидат не е изненадување. Корупцијата наоѓа утеха во диктатурите како што е нашата.

Секое мислење треба да биде важно во демократијата. Ова ги вклучува и сиромашните урбани црни заедници – брутализирани од епидемии на дрога спонзорирани од државата, затворање, полициско насилство и исклучително измамениот гласач на Трамп, честопати од руралните заедници подеднакво уништени од дроги како што се мет и хероин, чии скромни домови се украдени од милијардерите во Хемптонс.

Ви се допаѓало тоа или не (на повеќето не ни се допаѓа, вклучувајќи ме и мене) Трамп – самофинансираниот независен милијардер – претставуваше глас против корумпираниот систем. Не смееме да дозволиме различните стратешки пристапи да ја поткопаат нашата основна заедничка посветеност кон иднината – иднина каде што сите ние, а не само богатите и оние со добри врски, ќе продолжиме да живееме и да сакаме на оваа планета.

Извор: coalition.org.mk