Ти, странецот

странец си, секогаш го заборавам тоа
заборавам дека не зборувам со тебе
на мојот мајчин јазик

но како ли се вика јазикот кој нè спојува
преку деформираното
огледало на сетилата?
и твоите очи ми велат дека тоа е патот

што велиме дека истекува во корените,
на морското белило што сега е
почва
со стада и ливада.

а ти – Странец.

заробени крилја ми се клатат
врз телото кое се сеќава
колку беше лесно
на почетокот

кога беше ветувањето

кога беше
зборот

Превод: Лидија Димковска