Кога песните би биле луѓе, каква песна би бил јас?

Дали би бил некој
суров сиров краток punk,
или, пак, некој
гласен бесен гневен metal,
кој би ја симболизирал
мојата агресија?
Или тоа би бил некој
емотивен песимистичен rap,
или, пак, некој
меланхоличен dark ambient,
кој би го претставувал
моето незадоволство?
Можеби би бил некој возбудлив
и брз drum’n’bass
кој би ја отсликувал
мојата енергичност.
Или, можеби, би бил некој бавен,
нежен и мек trip-hop,
кој би бил одраз на
мојата флегматичност.
Можно е и да се
пресоздадам во некое
еротско сензуално танго,
кое би ги прикажало моите
незгаснати сексуални нагони.
Има шанси да бидам и некој п
олитички некоректен industrial,
со кој би се покажала
мојата желба за провоцирање.
Сепак, сето она зад кое се кријам
би создало некој брутално хаотичен noise,
кој ретко кој би останал да го слуша.