Тело

некому си црква
некому плукалница
некому ливада
некому кибла

црквата е празна
ливадата е изгазена
во зима е длабок снегот
цвеќето и лепешките на неа на ливадата

киблата е блажено бела
и има срам во неа
величествената кибла
ливада со паднати лисје

некому си пес
некому си птица
некому си сон
некому си утре

пес сум јас
и птица сум јас
и сон сум ти јас тебе
утре ќе ме нема.

Извор: Ptičje oko na tarabi, Lom, Beograd, 2009
Слика: Kazuya Akimoto
Превод: Еѓуп Скокотле

Милена Марковиќ (1974), дипломирала ФДУ драматургија, 1998, во Белград.

Ги објавила поетските збирки: Pas koji je pojo sunce (2001), Istina ima teranje (2003), Crna kašika (2006), Ptičje oko na tarabi (2009), Pre nego što sve počne da se vrti (2011), Pesme za žive i mrtve (2014).

Изведени драми: Šine, Paviljoni, Brod za lutke, Beli beli svet, Šuma blista, Nahod Simeon, Zmajeubice – junački kabare...