(И сиот Балкан е тоа...)

И сиот Балкан е тоа
асуанска шифра и – ништо.
И сиот Балкан е пустош
и страв и мрачева и – ништо.
И паѓам од камен на камен
од пол до пол и – ништо.
Маглата ми е знаме.

Па слегнете еднаш во мојата крчма
меѓу волшебни никаквеци
со по две срца под голите обрачи,
слегнете, потсмешливи богови.
Ако не дојдете, ќе си се поиграме
слични на ноемвриски елени
со сточапарести рогови.

Всушност
решително молам од молните пламено млеко.
Дајте ми вселенски билет,
ќе ја побарам и в пекол.