ФИЛИЗ И ДЕНИЗ (Приказна до Босфор)

31.01.2020 18:47
ФИЛИЗ И ДЕНИЗ (Приказна до Босфор)

По само пет дена, Франческо и Паола добија илузија дека ги имаат видено сите чуда и чудесии во единствениот град на два континенти. На појадокот во хотелчето со поглед на Сината џамија решија да ги штиклираат на мапата местата што планирале да ги посетат и брзо заклучуваат дека веќе виделе сè (барем фотографирале сè), ама им остануваат уште два дена.

– Ајде да одиме во делфинариумот што го рекламираа кога крстаревме по Босфор – предлага Паола и фрла полуисцедена црна маслинка в уста, која ја натопува со силен црн чај.

– Ти се гледаат делфини?

– Да, ми се гледаат, а можеме и да пливаме со нив.

– Ама не е баш евтино тоа задоволство! – вели Франческо загледан во екранот од таблетот.

– Ај не тупи, како јас не зуцнав вчера што пола ден утепавме во Топкапи за да ги гледаш жезлата и азната на султаните, а и копјата на јаничарите? Ај сега и ти потроши пола ден од животот да ми направиш ќеф.

– Бене, бене, бене, кара! – неволно вели Франческо и оди кај рецепционерот Аднан за да се распраша за најлесниот пат до делфинариумот.

По само два часа Паола и Франческо се облечени во црни тесни нуркачки гумени одела. Паола му вели дека, вака облечен, Франческо личи на делфин, а тој ја погалува по рамото најнежно дотогаш.

Додека чекаат ред во поворката туристи подготвени да платат многу за неколкуминутно пливање со делфините, слушаат едно дете кое на цел глас вреска: „Дениз, Дениз, го сакам Дениз, не, некој друг делфин! Дениз! Дениз, само Дениз!“

– А што е со Дениз, кој е Дениз? – Паола го прашува Булент, младич кој личи на подвижна скулптура на антички атлет, одговорен за нивната група пливачи.

– Долга приказна, а и многу тажна! – ја спушта главата одненадеж натежениот Булент.

– А може да ни ја раскажете во скратена верзија, додека чекаме да дојде на ред нашата група? – вели еден крупен црнец натнат во црвенонуркачко одело.

– Ако треба, ќе ви доплатиме! – предлага една дама со маска за нуркање на лицето.

– Дениз беше најубавиот делфин, највисоко скокаше, најумешно ги прифаќаше сите наши гости, убедливо беше најдобро истрениран. Сите го обожаваа, од дете до старец!

– А што се случи со него? – прашува Паола.

– Беше многу приврзан за Филиз, која го подучуваше, го дресираше и го хранеше. Кога таа ќе се појавеше покрај базенот, Дениз можеше да скокне до таванот. Толку многу ѝ се радуваше!

– А што се случи со Филиз? – прашува дамата со маска.

– Е баш тука почнува тажната приказна! Филиз беше верена за Менсур, кој почна да му љубомори на Дениз.

– Да му љубомори на делфин? – прашува црнецот.

– Да, почна да ѝ префрла на Филиз дека мисли само на Дениз, дека само за него зборува, дека веројатно и го сонува ноќе кога ја дели постелата со него. Еден ден Филиз даде оставка, насолзена го погали Дениз и замина за Адана. Менсур купил огромна куќа таму само за да ја оддели Филиз од Дениз.

– Па, ова е како турска серија! – коментира некој од крајот на поворката.

– И што се случи потоа со Дениз? – прашува Франческо.

– Престана да скока, да плива, дури и престана да јаде, да дише...

– А со Филиз? – прашува Паола.

– Можеби нема да ми верувате, ама таа умрела во истиот миг кога и Дениз. Баш во истиот миг. Како некој одеднаш да ги прободел. И двајцата во ист миг. Со оние големине копја изложени во Топкапи.

Слики: The Royal Art Lodge
Извор: Владимир Мартиновски, ЗООСТОРИИ (Бегемот, 2019)

ОкоБоли главаВицФото