Тапетно лето

Нејзината дневна соба беше буржујски наместена: масичка од жад, голема трпезариска маса со копаничарски орнаменти, десетици луксузни порцелански предмети и два кристални лустерa со висечки украси во форма на дијаманти. Не знам како тие предмети се најдоа во нејзиниот стан, зашто таа беше наставничка по биологија во основно училиште и платата едвај ѝ стигнуваше да си ги подмири месечните трошоци.

Бев дете и сите тие предмети во мене будеа илјадници фантазии, а таа ме оставаше да си играм во нејзиното мало кралство, додека ми приготвуваше највкусни еклери, тулумби, крофни и торти.

Но, тоа што најмногу ме привлекуваше беше тапетот-фотографија на кој беше претставена тропска плажа без туристи, без чадори, без продавачи на пченки и бижутерија, без таи-масери, без очила за сонце, сламени шапки и шарени фустани. Плажата беше долга неколку километри, а песокта бела како сите планини на светот да донирале по еден шлепер снег.

Ја сакав таа плажа. Поминував часови и часови правејќи песочни кули и копајќи дупки кои во себе криеја непроценливи богатства. Многупати забележував како од морето изнурнуваат чудовишта од длабочините, перки на ајкули кои се движеа по совршено кружни заканувачки траектории, делфини кои се подаваа со топки на надувување (оданочени од плимите и осеките) и двобои помеѓу албатроси и пеликани контролирани од галеби-секунданти. Уживав во изгрејсонцата и зајдисонцата и во овошните коктели со чија помош ги издржував летните тапетни горештини.

Години подоцна, кога таа почина, новите сопственици на станот го тргнаа егзотичниот тапет и го варосаа ѕидот во здодевна светлосива боја, но мораа да го преваросуваат најмалку двапати годишно, зашто пркосните сеќавањата на ѕидот негодуваа со влага кога ја уништуваше бојата и создаваше апстрактни слики на кои беа претставени едни поинакви, сончеви времиња.

Извор за сликите: Cabinet of Natural Curiosities