Во ресторан, пред нос

Мирна вечер во ресторан: го бев нарачал

Омилениот лосос во сос од лотос и магданос.

Накусо: накосо од мојата маса еден господин чепкаше нос

Како да врши откос: рудни наноси вадеше од својот нос!

Во директен пренос гледав: невиден принос, при нос!

Како носот на господинот да беше силос!

Во еден момент од носот се извади и кокос!

Се осетив, се разбира, предизвикан, повлечен за нос!

Си реков: каков е тоа, ви се молам, однос! Така, од нос!?

Та во миг на занос (или пркос) го фатив господинот за нос!

Убеден дека така добивам тактичка предност,

Му реков: „Доста беа носните заноси & наноси!“

Мирно одговори: „Се осеќам понижен, небаре гол и бос,

Господине, оти јавно ме ставивте во неблагопријатен сос.

Можеби за вас ова е штос (што ме повлековте за нос),

Но јас барам за навредата компензациски износ.“

Смирено одговорив: „Господине, работава не е штос,

А нашиот сооднос интензивно почнува да влегува во хаос.“

„Ме убедивте, господине; во знак на стабилизираниот однос

Би сакале ли да го поделиме, за десерт, кокосов од Барбадос,

Штотуку изваден од нос?“