Откако знам за себе

Откако знам за себе
големи очекувања пловат по Вардар низводно
приносот ја надминува реколтата ланска
светли мугри се раѓаат над Водно
среќна иднина чека меѓу Илинденска и Партизанска

А Стариот постојано влечкаше торби
од Бит-пазар до Ѓорче Петров
и ме тераше да учам стихотворби
како да е тоа најважно на светов

Откако знам за себе
луѓето шепотат оти ѕидовите имале уши
а очите им ѕиркаат зад комшискиот плот
озборувањето сите граници ги руши
секој туѓ сака да живее живот

А Стариот постојано влечкаше торби
од Бит-пазар до Ѓорче Петров
и ме тераше да учам стихотворби
како да е тоа најважно на светов

Откако знам за себе
ведната глава сабја не сече
и кубурот го чуваме за недајбоже
неправдата боли, неправдата пече
со пипер-патлиџан и потешко да се издржи може

А Стариот постојано влечкаше торби
од Бит-пазар до Ѓорче Петров
и ме тераше да учам стихотворби
како да е тоа најважно на светов

Откако знам за себе
луѓето се собираат на плоштад со транспаренти и знамиња
битно е само да знаеш од каде ветерот дува
мајски оди за Маршалот, потем за други редум, да не спомнувам имиња
принципите и верувањата се цврсти како прачка сува

А Стариот постојано влечкаше торби
од Бит-пазар до Ѓорче Петров
и ме тераше да учам стихотворби
како да е тоа најважно на светов

Откако знам за себе
жабите крекаат и за потков креваат нога
благородни коњи теглат, глувци оро водат
лисици повикуваат на единство и слога
глеј да не си од штрковите што очи бодат

А Стариот постојано влечкаше торби
од Бит-пазар до Ѓорче Петров
и ме тераше да учам стихотворби
како да е тоа најважно на светов

Откако знам за себе
гугутката лете навестува непозната смрт
есента мириса на ајвар, дрва се сечат за огрев
да ја куртулиме зимата, пролетта носи пресврт
и од лошо има бетер, да се жалиме е грев

А Стариот постојано влечкаше торби
од Бит-пазар до Ѓорче Петров
и ме тераше да учам стихотворби
како да е тоа најважно на светов

Откако знам за себе
некои велат лажги пловеле по Вардар низводно
грабежот е организиран, реколтата планска
апаши со тапија го запоседнале Водно
и само небиднина има меѓу Илинденска и Партизанска
и останеме ли овде
како татковците наши ќе влечкаме торби
и децата ќе ни учат стихотворби...

A јас сè уште пребројувам ѕвезди
низ црното небо над Ѓорче Петров
и се радувам кога штрк крај оџакот ќе се вгнезди
како да е тоа најважно на светов