Пес по љубовта

Нема да патетизирам околу раксошната мизерија на центарот на главниот ни град, но ваква комбинација од негрижа, невкус и корупција има само во земји од трет свет.
Исушени тревници, раскопани плочки, смешни куќарки, уличен свирач што свири српски турбо фолк, кранови и комбиња, казино и леле мајко велелепен хотел, грдосија од коњ и од освојувач, паднати букви на споменик на народен херој и едно улично куче опрчено да се сонча.

Тешко дека може да се најде друго место низ земјава како централниот дел на метрополата што би демонстрирал една пореалистична слика за целата Македонија. За тоа што кутрата можеше да биде, и што стана. За тоа како спасителите ја докрајчија. Со маски и со лага. И со тежок простотилак!

Кога ќе размислам, свирачот е единствениот вишок всушност - само тој има душа овде.

Катарина Синадиновска, Фејсбук, 20.04.24.