Ноќта беше поцрна од црна маслинка, кога заминав. Ги одминав палатите, некако чудно радосна, кога почна да врне дожд. Какво спознание е тоа, сепак - во тие ситни форми! Да земам да ги бројам, ќе се изгубам. Кој ли бил првиот кој го помислил? Како им го опишал на другите? Врне дожд и таму на морето.
Не удира врз никого.
Превод: Магда Ориѓанска