Бола и четворицата Николи

Груевски Никола

одлично користел бола.*

„Бола ми е ствар најбоља,

за бола можам да отворам школа“,

се фалел влегувајќи во ролја.

Еднаш во Битола од футрола

ја извадил болата ‒ и удри!

Лево, десно, озгора, оздола

‒ демолирал! Не прашувал за дозвола!

Од сè што видел пред себе искршил бар пола!

Дошла патрола, не воспоставила контрола.

Викнале дипломат, Попоски Никола:

„Шефе, смири се, многу правиш белја“.

Џабе. И понатаму со бола мавтал Груевски Никола.

Го викнале и Тодоров Никола:

„Баш си дијабола со таа бола“.

На крај дошол и Димитров Никола:

„Вака ако продужиш еден ден ќе упаднеш во неволја“.

*Бола (шп. bolas: кугли), оружје вообичаено кај Индијанците, пастирите (гаучоси) и прериски ловци во Јужна Америка. Оружјето се состои од три зракасто поврзани јажиња кои на краевите имаат камени или оловни кугли, понекогаш завиткани во кожа. Фрлачот, држејќи една кугла в рака, мавта со другите над глава и со болата ја гаѓа жртвата. Ако станува збор за лов, со болата се гаѓаат нозете на жртвата. Кога болата е борбено оружје се гаѓа главата на противникот.