Разбор или разгор (разговор во лудница)

А - Ајде да разговараме. Ми изгледаш разбран.

Б - Ајде. Иако повеќе се чувствувам разбрануван, а не разбран...

А - Разбран разбрануван?

Б - Може така. Попрецизно е.

А - Оти разбрануван не значи неразбран, зарем не?

Б - Мислиш, луд?

А - Можеби повеќе лут отколку луд?

Б - Да речеме дека е така: повеќе сум лут отколку луд. Оти, се рекло, подобро е збран и арен отколку неразбран.

А - Разбраниот поседува разбор.

Б - А неразбраниот поседува разгор.

А - Би можело да се каже. Разгор предизвикува раздор.

Б - Не би рекол. Раздор предизвикува отсуство на разбор. А разбор настанува низ разговор, не? А разговорот богами знае и да се разгори...

А - Разговорот се разгорува низ таканареченото разборување (или разбрборување). Пример: „Двајцата разбрани се разборија...“

Б - „Двајцата разбранувани се разборија и се степаа. Или: Се разборија и се разболеа...“

А - Се разболеа до раздор.

Б - Се разгореа до безумие.

А - Ете, дојдовме до тоа: раздор предизвикан од разгор. Дотолку: разгор што води во неум.

Б - Дотолку: раздор што ни со разбој не може да се закрпи.

А - „Разговорите фатија таков развој што разбраните меѓусебно си станаа неразбирливи.“

Б - „Разбраните беа толку избирливи што станаа неразбирливи.“

А - „А потоа, таков развој фатија разговорите што разбраните се развојуваа, како разбојници...“

Б - „Божем разбраните избрани претставници всушност се покажаа како разбојници и лудаци.“

А - „Таквиот разгор, се разбира, доведе до развод.“

Б - „Таквиот развој, предизвикан од неразбор, доведе до раздвој.“

А - Фала ти за разборитиов разговор.

Б - Фала ти тебе, за разгорот во разговоров.

Слики: Heinz Geilfus (1890-1956)