Примитивни очи

26.09.2022 16:42

Каде што стравот не зборува во приказни или песни, ниту им дава облик на ужасите или триумфите.

Моето име, мојата заменица - сивата празнина.

Познат ми е распонот на стравовите и како е да се почне со пеењето и полека да се тргне кон горската клисура што води назад до странецот во мене, мојот личен емигрант.

Пишувам против стравот. Против ветрот со канџи што ми се гнезди во дишењето.

А наутро, кога се плашиш да не се раздениш мртва (веќе за тоа не постојат слики):
тишина на компресијата, тишина на самата егзистенција, во тоа ни минаа годините,
така ја изгубивме и онаа убава животинска среќа.

Превод: П. В.

аргентинска поезија

Слични содржини

Секој ден песна

Збогум

Секој ден песна

Заборав

Секој ден песна

Кој го осветлува патот

Секој ден песна

Само ноќе

Секој ден песна

За Џенис Џоплин (фрагмент)

Секој ден песна

Прстени од пепел

Секој ден песна

Глув фенер

Секој ден песна

Во почетокот беа моите мртовци

Око

СЕКОЈ ДЕН ПЕСНА

Ана Голејшка Џикова

(Нешто излегува од моето тело...)

Како окно, Ждрело и врело Око на оној што гледа Срма и срча цела педа

02.12.2024

Вести (time.mk)

Канал 103 .

Боли глава

Славчо Димитров

ВМРО било, е, и ќе остане политичкото дно

ВМРО било, е, и ќе остане политичкото дно. Една обична, патетична, банално зла и насилна мачоистичка, националистичка, класно експлоататорска, криминална, и хомо/трансфобна, хетерофашистичка (а полна со плакари од „добрите“ геј момчиња), авторитарна структура на стероиди.

После мизогините походи на Влатче Ѓорчев плодоносецот во 2008-9 и неговите опсесии со демографските био-наци-политики, Мицковски и ВМРО сега повторно нè враќаат пред 1974 г. (најмалку) кога југословенскиот Устав планирањето на семејството го гарантираше како неприкосновено право.

Единственото потажно нешто од ВМРО се жените со знамето на ВМРО, тие послушни ќерки со огромна насмевка легнати под чизмата на нивните политички татиња (или сега татенцето Кики).

Славчо Димитров, Фејсбук, 28.11.24.