Пред некое време купив едно македонско списание за жени

Пред некое време купив едно македонско списание за жени. Стотина страни на кои нема ништо, како промашена италијанска супа минестроне со многу состојки, нафрлани текстови и слики без било каква страст, желба, убавина, спој на некои чудни приказни за жени и лак за нокти, една севкупна промашена тема што растажува.

Погрешниот однос кон „културно-забавното“ новинарство не е од вчера но, се чини, во општиот неред, таквото новинарство потполно ја загуби вредноста. Да не зборувам за порталите во кои е вест која телевизиска новинарка носи пократка сукња и и тоа дека „никогаш не изгледала подобро“. Ниту ги интересира добра фотографија, ниту текст со содржина, па формата им станала новата содржина, а и таа не е за гледање.

И, се чудам, имаат стотина страни на располагање да направат мастер дело, а тие нафрлале што стигнале, којзнае кој пишувал препишувал со грешки, преведувал, без личен печат, без име и презиме.

Офелија Димковска, Фејсбук, 16.12.22.