1023 hPa
87 %
8 °C
Скопје - Пон, 02.12.2024 10:59
Си беше еден човек
Кој никако од мајка си да се раатиса
Небаре ѝ беше највисока вејка.
Па удираше и маваше по неа
Со бројки, равенки и закони
Што тој ги смисли и ги нарече вистина.
Ја испрашуваше, обвинуваше
И казнуваше, како Толстој,
Ѝ забрануваше, ѝ викаше, ја колнеше,
Со нож ѝ се топореше,
Ја уништуваше со одвратност
Со булдожери и детергенти
Со услови и со парно греење,
Со пушки, со виски и со мачен сон.
Со сите дробни дечиња на раце, во неземски плач,
Таа си умре.
Главата тогаш му капна ко лист.
1968 г.
Превод: Зоран Анчевски