Смислата на една ноќ

ЗАЛЕГНАТ ВРЗ СТИХОВИ

стихови имам насекаде
околу мене, лебдат низ воздухот
ми треперат под прстите
како оган пред цигара
ми се пикаат во косата
ме чешаат под носот
ми го гребат грбот

ме пречекуваат во креветот
како нежна топла мазна жена
ми лазат по нозете ми ги лижат
градите стиховите ми се пикаат
во папокот и таму длабат

насекаде околу мене стихови
врз мене стихови и под мене стихови
како нежни пеперутки како златна прашина
бегаат пред допирот како јато неми риби
во рибникот на небото кое златно свети
златно како молчење

18.06.2008 15:48

СМИСЛАТА НА ЕДНА НОЌ

што правам јас овде,
да му се сневиди, зошто
воопшто гледам низ некаков
ебан и недочистен прозорец…

што со мене, овде на патот
од бајти и бити и заборавени средби…
ме гледаш ли во стиховиве, ме наоѓаш
ли? јас сè потешко: сам себеси да се бараш

низ магли од сеќавања и низ допири за кои
се сомневаш дека се измислени, тоа дури
и за мене е пренапорно… да не мислам за
бесмисленоста. да не мислам: студи вечерва.

студот ми се прикрадува како алчен грабливец,
јас се греам на слики кои можеби се случиле,
се ложам со мириси кои можеби ме натопувале,
ангелска машина од собрани трошки време.

ја слушам музиката на земјата, отсвирена
низ оркестар од голи коски и студени ветрови.
пред мене пат од исправени линии, пред мене
исправен стои светот натопен во студ и насмевки.

пак истото прашање, а одговорите молчат
како празни гробници… оркестарот е на вечна
проба и постојан распит. во зборовите се пласти
мемла и зеленикава патина од талози: просто време.

што правам овде, која е смислата на ноќва?
можам ли да осетам, или само можам да мислам?
ќе знам ли да одговорам кога ќе ме прашаат, или
ќе молчам како удрен немтур болен од сеќавања?

26.04.2009 00:23

КАКО ДА НАПИШЕШ ПЕСНА

ти треба белина
застрашувачка белина
проголтувачка празнина
и цврста одлука
мирна рака
како на хирург (или месар)
опуштена мисла со допуштени врутоци
влезови во сликите
без размислување за излезите
шепотот и викотот на минатото никако не пеат заедно
освен во некоја процедена песна

во песната кажи нешто тажно
сите сакаат тажни слики случки луѓе
без оглед колку ужас да има во оваа вистина
сите се тешат со туѓи срања
и сакаат да видат како некој победува
секако мораш да имаш победник во песната
инаку ќе помислат дека поезијата е попустлива
дека поетот се предал, иако не знаат секогаш
што сакал поетот да каже

како ни многу од поетите
ако веќе се расфрламе со вистини

сите сме создадени од минато
па затоа вади слики од себе
веројатноста некој друг да се пронајде во нив
е прилично голема
твоите неприлики стануваат туѓи
а патот низ градбите на минатото
станува пригодна прошетка низ урнатини

како воен туризам

што е уште една неодминлива
вистина
сакале ние да признаеме или не
загледани во туѓите страдања
исполнети со слатки трнки
во ’рбетот грбот градите рацете
екстатично возбудени што сме живи
што не сме биле другите настраданите
што не нè проголтала празнината

26 јули 2005

Слики: Shay Kun

Извор: Блесок