Уседелица

Избирлива таа мома сега
За време на свечената априлска прошетка
Со својот последен просител
Одеднаш беше страшно погодена
Со разузданата птичја врева
И гнездото од лисја.

Од шумовите тие навредена таа
Забележа како движењата на нејзиниот љубовник го тревожат воздухот,
А неговиот чекор шеколка превртлив
Низ бујната дивина од папрат и цвеќе.
Таа го осуди дармарот на латиците,
Целото годишно време, немарниот работник.

Колку жудно тогаш зимата ја посака!
Совесно строга во нејзиниот поредок
Од црн и бел
Лед и камен, секое чувствување внатре во границите
И студена дисциплина на срцето
Прецизна како снегулка.

Но овде - пупење
Доволно хировито да ги забоде петте нејзини кралски досетки
Во простачкото шаренило -
Неверството не се поднесува. Нека идиотите
Се спрепкаат од вртоглавица во лудата куќа на пролетта:
Таа отмено се повлекува.

А околу домот свој подига
Таква барикада од шилци и проверки
Против бунтовничкото време
За ниеден бунтовен маж да не се понадева
Да ја сруши: со клетва, тупаница, закана,
Или со љубов, исто така.

Препев: П. В.

Силвија Плат (Sylvia Plath, 27 октомври 1932 година - 11 февруари 1963 година), американска поетеса и писателка. Нејзино најпознато дело е романот „Стакленото ѕвоно“ (The Bell Jar) што е полу-автобиографска книга за нејзината борба со клиничката депресија. После самоубиството во 1963, таа добива статус на икона и се смета за една од најзначајните поетеси на 20 век.