1014 hPa
61 %
23 °C
Скопје - Пет, 17.05.2024 18:38
Ако тогашниот прв парламентарец, г. Андов, кој како еден од моите најблиски соработници директно учествуваше и беше сведок на сите збиднувања околу осамостојувањето на нашата држава, вклучително и околу формирањето на првата влада и ако притоа денес тврди дека немал сопствени сознанија за сите тие настани, а како точни ги зема кажувањата на еден од „најпознатите и најспособни разузнавачи“ искажани во емисијата „Во центар“, самите читатели нека донесат заклучок колку може да бидат точни ваквите сомневања.
Киро Глигоров, изјава за „Дневник“, 05.11.09
Како главен потфат во процесот на создавање на таа влада, останува одбивањето на тогашниот претседател Киро Глигоров да даде мандат на кандидатите за премиер што беа предложени од ВМРО-ДПМНЕ, која имаше најголем број пратеници. Во недостиг на аргументирани одговори, го земам за точно кажувањето на еден од нашите најпознати и најспособни разузнавачи во емисијата на Васко Ефтов. Во слободна интерпретација, таа личност рече дека таа постапка на Глигоров му била сугерирана од Белград. Од органите на власта никој од Белград немал право да даде таква сугестија, бидејќи таа мора да биде јавна и во тој случај ќе биде и неуспешна. Со оглед на искуството на изворот кој го спомнувам, претпоставам дека таа сугестија од Белград до Глигоров дошла преку тајните служби. За да ја прифати, Глигоров морал да знае со каква моќ тука кај нас во тоа време располагале тајните служби, за да чувствува обврска да се држи до сугестијата, а и за да биде сигурен дека ќе успее потфатот. Меѓутоа, тој најверојатно добил и друга сугестија - на кого да го даде мандатот.
Стојан Андов, „Фокус“, 30.10.09
Е, кога е во прашање Босна и Херцеговина, Србија, за жал, досега ни таму нема направено јасен дисконтинуитет во однос на Милошевиќ. Можеби тоа е највидливо во односите на Тадиќ и Милорад Додик. Имено, Тадиќ спрема Додик се однесува на ист начин на кој Милошевиќ се однесуваше кон Милан Бабиќ или Караџиќ. Додик е Радован Караџиќ на Тадиќ. Станува збор за истиот маневар кој би можел да се сведе на претседателовата порака кон меѓународната заедница: во состојба сум да ви создавам неволји и во тоа е мојата сила. Немам ништо позитивно да понудам, но можам да ве изнервирам кога ќе посакам. Меѓународната заедница мора да дојде кај мене и убаво да ме замоли – ајде, бре, направи нешто, смири го тој човек! Додик и неговата дружина се заложници, чипови со кои Србија игра партија покер со меѓународната заедница. Да се разбереме: станува збор за истата игра која Русија ја игра со светот, со таа разлика што во руската игра чипот е – Србија.
Срѓа Поповиќ, BH Dani, 30.10.09.
Никој кај нас нема право да ја разрешува дилемата „да се има или да се биде“ во корист на европскиот путер и чоколадо. Тој што ќе го стори тоа ќе учествува во злосторството што се вика погубување на Името и ќе остане за сите векови кај овој народ подлец и предавник.
Ефтим Клетников, „Дневник“, 31. 10. 09.
Нам денес, како колумнисти или граѓани за европска Македонија (!?), или под други маски, ни држат часови за тоа што е идентитет, тие на кои ништо не им е свето кај нас и кои се десакрализираат, правејќи ги дури и хероите, мартирите на нашето опстојување пијаници.
Ефтим Клетников, „Дневник“, 31. 10. 09.
Јадицата од ЕУ е фрлена и ние сме во еуфорија, не гледајќи во губилиштето кон кое чекориме. Тоа е нашиот парадокс. Бидејќи што може да значи егзекуцијата на Името, ако не и ефектно, на елегантен софистициран начин, погубување на Идентитетот на цел еден народ.
Ефтим Клетников, „Дневник“, 31. 10. 09.
Пуши Јанко, а народов се опира. Не заборава што ломотеа тој и неговите буреконосци. А кој да ги заборави нивните страсни одбрани на името? Кој да заборави како Јанко гол се соблекуваше на телевизија, за да им го покаже на грчиштана? Како да заборавиме дека Миленко го заколна да му умре мајка и све најмило на тој што ќе ни го смени името. Рибата памти, бре, а не народот!Како и да е, не им е лесно. Се спремаат да попуштат. Сфатија дека попаметните попуштаат. Со нервите.
Бранко Героски, „Време“, 26.10.09
Спроведувањето на одредбите против концентрацијата на сопственоста во медиумите ќе се движи со тектонски промени во медиумскиот простор.
Роберто Беличанец, Центар за развој на медиумите
Зошто праќаат полиција против сопствените студенти? Дали се тоа настрани луѓе кои мислат дека младите заслужуваат ќотек?!
Нашите избори – и кампањата и исходот – само ја намалуваат веќе оскудната нијансираност на политичката понуда.