1014 hPa
61 %
23 °C
Скопје - Пет, 17.05.2024 18:38
Покосив околу куќата,
Гневот и пркосот.
Ги исчистив од себе,
Туѓите траги,
Туѓите талкања.
Од таваницата и непцето ја тргнав
Пајажината на занесите.
Ги исфрлив старите работи,
Старата љубов, злата вештица
Ја истерав низ оџак.
На добрите џуџиња им дадов
Добро срце.
Платеното и преплатеното со воздишки,
Го фрлив во ѓубре.
Ги поткастрив древните ружи,
општите места.
Седнав,
Ги прекрстив нозете и рацете.
Ми зафали од себе.
Ми зафали од небо.
Препев: П. В.
Радмила Лазиќ (1949), една од најзначајните српски поетеси. Досега објавила петнаесетина свои поетски книги и неколку антологии. Основач е и уредник на списанието за женска книжевност ПРОФемина.