Боли глава

За да биде онака европски Филе го вклучи и Хорхе иако знае дека пустиот претседател ниту има капацитет ниту авторитет за Олеснувач мегу Грујо и БЦ. За жал тој може да биде највише само Омекшивач. Пустиот дремејќи во резиденцијата на Водно од што нема што да прави си лајкува на веб страната на премиерот за да го потсети дека го сака и му е верен во битката против БЦ и комуњарите. Кутар Борис колку се фрустрираше од овие денешниве новинари од фалангата на Грујо кои го исмеваа дека е фикус во претседателскиот кабинет. Не му беше јасно зошто му се исмеваат а тој навистина работеше…Значи Омекшивач е Бриселската задача за Хорхе во планот ПРИТИСОК врз БЦ докрај, простор за ГРУЈО до бескрај.
Ацо Кабранов, „Либертас.мк“, 25.01.13.

Не може да се постигне компромис за нешто за што не може да се постигне компромис.

Владимир Божиновски, „политички аналитичар“; Алфа ТВ (емисија „Пресинг“), 23.01.13.

Велат Словенците дека ние Хрватите никогаш нема да отидеме во ЕУ. Дојде време некој конечно да им каже: можеби ние не одиме во ЕУ, но ни вие нема да одите на Јадран.
Војко Оберснел, градоначалник на Ријека, ја коментира изјавата на словенечкиот министар за надворешни работи, Карл Ерјавец; Твитер / Т-портал, 19.01.13.

Сетете се само на филмот „Шајнинг“ од Стенли Кјубрик, во кој главниот лик, толкуван од Џек Николсон, доживува напади на параноидна шизофренија, манифистирана со манијалкално однесување, а мотивирана и генерирана од полтергајстот, кој е вткаен во самата градба, на тој напуштен и проколнат хотел во Апалачките Планини. Така и во нашето Собрание е вткаен духот на инфериорноста, фрустрацијата и омразата. Тој демне и бара пукнатина во аурата на погодниот пратеник, а потоа се имплементира како резидент во неговата душа, од каде што дејствува со својата демонска волја.
Александар Станкоски, „Утрински весник“, 15.01.13.

Доколку причината за таквиот попустлив однос (на Западот) кон Владата на ВМРО-ДПМНЕ и нејзините поддржувачи од ДУИ и ДПА е можното ветување за решавање на спорот со името, под услов во земјата да не остане ни маче ни куче кое би писнало и најмало двоумење за финалната одлука, тогаш неминовно се поставува прашањето што всушност е прокламираната цел а што прикриената побуда во рашомонијадата околу самиот спор? Дали спорот намерно со пролонгираше со цел на воспоставување на еднопартиска стравовлада, или пак намерно се воспоставува стравовлада за да се реши спорот со името?
Арсим Зеколи, „Утрински весник“, 14.01.13.

Значи, непочитувањето на туѓото почнува обично со доцнење на состаноци, но завршува со жесток тоталитарен режим и репресија. Тоталитарните режими и не се ништо друго освен непочитување на туѓото и на Другиот. Меѓу доцнењето на состанок, непуштањето вода во јавен тоалет и националната омраза има многу мала разлика. Формата е различна, суштината е иста. Основата е – саможивен егоизам и најпрвин потценување, а потем и негирање или омраза на другиот, блискиот, различниот. Тој поединец што доцни, утре ќе стане диктатор на работно место. Тој ќе стане диктатор и дома, малтретирајќи ги децата и жената, не признавајќи им ништо нивно – постои само неговото и крај. Тие ќе немаат нивни права: право на нивни мисли, право на нивно време, право на нивна интима. Но влезот на таквиот поединец во општеството е многу пострашно нешто одошто формите на семејна тортура. Со влегувањето на таквиот неодговорен, морално и воспитно запуштен поединец во општеството, се институционализираат неодговорноста и тортурата. Неодговорниот човек не може да се грижи ни за себе, а камоли за другите. И затоа, и без да знае, ќе почне да ги малтретира.
Венко Андоновски, „Нова Македонија“, 29.06.11.