Имаме една криминогена индустрија што ја водат рехабилитирани транзициски лопови или грант-џокеи кои не би им дал сатар у руки, а не нешто пософистицирано – со грантови прават мали локални фабрики во кои платата и понатаму е македонски минималец или помалку.

Поради невидливоста на оваа индустрија, таа е и идеален кандидат за корумпирано финансирање. Што мислам со ова? Место “full package” фирми со директни врски со пазарот, нашата држава финансира фирми кои земаат нарачки од трета или од четврта рака. Фирми без никаков капацитет директно да пласираат производ на Запад, а со давање ФИТР заеми даваме кредибилитет на нивните бизнис модели кои добиваат работа, а притоа и плаќање од финансиски осакатени диносауруси како Балкантекс од Бугарија, кои потоа даваат работа на наши производни куќи како Окитекс и истите ги даваат на фирми како овие што се наградени од ФИТР како бизнис лидери?!

Каква е оваа математика? Какви се тие фирми со долгорочна државна корист кога не создаваат интелектуална сопственост? Какви се тие фирми кои не оставаат зад себе никакво know-how? Фирми кои упорно држат една цела индустрија на ниво на плати од 200 евра и за тоа се уште и наградени од Фондот за иновации и технолошки развој?!

Игор Пачемски Џонс, Сутерен, 25.07.21.