Боли глава

...тогаш пред мене во епифаниска светлина се јави судбинската слика на Македонија како житно поле со гарвани, над кое се наднеле злокобните црни птици, готвејќи се да го исколваат житото и светлината до последно зрно. Денес тоа, и такво поле, е нашето Име. И тоа денес, слично на златното жито на Вангоговата слика, е нападнато од темни гарвани, како никогаш досега во историјата, и однадвор и однатре. И тоа во демократска Европа, која сè уште се двоуми да го тргне од нас и од неа тој злокобен црн облак.

Евтим Клетников, „Дневник“, 20.02.10.

Пријателче, дури и ренесансата започнала тука. Некои археолози што студирале во Белград денес јавно се прашуваат зошто мора сега да дознаваат за тоа?

Киро Велковски, коментар на „Окно“, 18.02.10.

Кутрата Антоанета, разбирала што е глад, па понудила колачи. Нам ни се нудат бетон и камења!

Љупчо Јордановски, „Утрински весник“, 17.02.10.

Добро е да постојат дебати, но мора да се имаат и аргументи. Она што се случува е борба за политички поени, при што опозицијата прави драми и ги дува работите без никакви аргументи.

Бранислав Саркањац, „Нова Македонија“, 12.02.10.

Темата за Скопје 2014 стана попопуларна од филмскиот хит Аватар.

Томиќ, во тв емисија на МТВ, 08.02.10.

Да поканиме и врвни артисти. Мене секогаш ми била животна желба да игра главна улога во филмот Мерил Стрип. Но да ја поканиш Мерил Стрип во некаков трошен амбиент, во некоја трошна приказна, е страшно рискантно.

Аљоша Симјановски, режисер, го сфаќа владиниот проект „Скопје 2014“ како сценографија за сопствен филм; 09.02.10.