Крале Џорџе и Црна Арапина

Седнале Президент Џорџе и Прајм министер Грује

лист у руке, гумицу, пенкало, све е стокмено, машина писаќа туј е

да правив списак кога у државу да викнев , орле зорле да доведев

да пробав уместо денар, долар у државу да уведев

Кога бе да викнемо, да га подл’жемо да фрљи некој зелен долар

натрпа ни се од Скопје проект, бајаги тежина и товар

да викнемо некога од државу што уместо орли, чува соколи

да му пуштимо некога министера нашега, да га скине и сасвем соголи

Ха, црни Џорџе, викни да дојдев некои шеици, бедуини, принцови богати

да пробамо да га убедимо наши дугови големи да ги исплати

пиши нека дојде Шеик Хамад Бин Калифа Ал Тани

кажи тамо дека премиер на непризнаену Македонију га кани

Драги Емиру, да ти се позлати и столица и нафта црна и цефта

пишује Џорџе, а Грује од узбуѓење почнује да црка и брефта

дојди емиру и избави не, запосли не да копамо у Македонију црно злато

пут до Европу да га најдемо, по могуќност и он’ј до НАТО

Дојди, бујрум, попис нема, искочисмо дека смо три миљона и двеста

па решисмо да се зберемо у парламент, да променимо закон сместа

некој правија проблеми, а ми не кажујемо кој е, криемо све што знаемо

Филе ни дише у врат, прво се онодимо па после се каемо

Напишев наши официјалци писмо сас печат оверено

што е напишано у покано е од страну на лустранти проверено

на писмо ставив Гуге и Џорџе пољупци вруќи, марку сас вмро жртву

писмо сас мотив на македонску природу економску мртву

Прима га писмо Емир, мисли кани га некој што живи у свемир

гледа у глобус, бре да не најде никако, нема не на карту, не постоимо

и решава Емир у тили час да дојде и одговори у три збора

драги вмроовци, ќе дојдемо, сто човека делегацију ќе броимо

Кад ќе дојду, пречекајте ме, посолите ми пут сас латице од ружу

нека ме пречека Џорџе, Грује, нека дојде и Бучко, сакам и њега да га дружу

ќе дојду да утепам д’на два, ама да га видеше и Бранка, па да умру да не жалу

тој што вика дека ќе га руши Грују, ед’н шамар вруќ да му опалу

Дојди Емире, очи не смо ти виделе, ама орден ќе ти закачимо, дома да си га носиш

немаш ти појма што значи за свое име, признаеност да просиш

за у вилу Водно додуше нема место да ве збере свите, има ве и за зурле и за тупани

препуно е од вмроовски лавови, тамо зреев валандовски јабуке рани

И еве га, стиза Емир, мерџо на Титу стои у место паркиран

оркестар државан дрнда, ветар дува, Џорџе е од Грују диригиран

салем алекум шеику, ајде вади долари, па да те водимо у на фершпед одаје

да исплатимо некој дуг, да победимо на избори па, куде и да е

Легна Емир да лега у Фершпедови собе, а оно гори огањ по кровови

ич не се секирај Емире, веруј си ти у наши празни зборови

малце си љут, ама тој смо ми, само сеемо огањ, пепел и жар

много не нас гајле што си ту у твоју државу и краљ, и шеик и цар

Се запали пиле Трено одајчето, на Штерју путпудајчето

за живу причу да изгори арап, за малце да биде месо реш печено

он’ј Бранко е крив, кој знае кад беше у Катар што е све речено

смрди у овуј државу на дим, одамна не е кречено

Извор: interpreter.blog.mk

Фотографија: Бенедета Боничи