Пневмонија

Вирусов, читам, можел да има и долготрајни последици:
умор, најчесто. Но, најдолготрајна последица е ако се умре,
ако умрам, ако умреш, ако некој умре, ако умреме. Иако

јас веќе умрев, се изгубив во тебе кога ме пронајде. Првпат
да не се плашам од некого ниту од умирање. А кога умираш,
т.е. умираме, велат ни минувал сиот живот пред очите. Клише.

Таа ме прашуваше дали нештата се повторувале на секои
27 години. Реков „Не знам“, а знаев дека таа веќе не знае
што зборува. Имаше засушени солзи на крајчињата на очите.

Не се сеќавам често на деталите, само понекогаш на кајсиите
со кои ја хранев дента пред да умре. Се сеќавам и дека, кога
бев дете, секогаш се смееше кога ќе ја прашав „Мамо, кај си?“
„Кај сум? Под кајсија!“, ќе речеше. А мајка ти? Жива е?