Ја мразам Нова година

Секое утро, кога ќе се разбудам повторно под сенката на небото, чувствувам дека за мене тој ден е Нова Година.

Тоа е причината поради која ги мразам овие Нови години, што паѓаат како фиксен период на достасаност, кој го претвори животот и човечкиот дух во комерцијална загриженост за уредно завршување на сопствената завршна сметка. Тие прават да се изгуби континуитетот на животот и духот. Вие започнувате сериозно да размислувате дека помеѓу еден ден и наредните постои пауза, дека историјата е нов почеток; ќе ви донесат нови решенија, а јас ќе ја жалам вашата неодлучност, и така натаму, и така натаму. Ова е обично она што е во ред со датумите.

Тие велат дека хронологијата е столбот на историјата. Но, ние исто така треба да прифатиме дека постојат четири или пет фундаментални датуми кои секој добар човек ги држи складирани во неговиот мозок, иако се тоа лоши трикови на историјата. А тоа важи и за новогодишниот празник. Која Нова година - онаа од римската историја, од средниот век, или од модерното време?

И тие станаа толку инвазивни и фосилизирани, па ние понекогаш ќе се фатиме себеси мислејќи дека животот во Италија започнал во 752, или во 1490 или 1492 година, кои стојат како планини кои човештвото ги минува и одеднаш се наоѓаме во еден нов свет, ни доаѓа нов живот. Па датумот станува пречка, ограда која не запира во гледањето на историјата како фундаментална непроменлива линија, без нагли запирања, како кога во киното филмот се кине и добиваме интервал од блескава светлина.

Тоа е причината поради која ја мразам Нова Година. Сакам секое утро да биде Нова година за мене. Секој ден сакам да се помирувам со себеси, и секој ден сакам да се обнови. Нема ден резервиран за одмор. Избирам мои паузи за себе, кога се чувствувам пијан од интензитетот на животот и сакам да се фрлам во анималноста за да повлечам оттаму нова енергија.

Нема духовен пат со стаж. Јас би сакал секој час во мојот живот да биде нов, иако поврзан со оние кои го поставиле. Нема денот на прослава со задолжителни колективни ритми, да го споделувам со сите странци. Не ми е гајле за тоа.

Јас го чекам социјализмот и поради оваа причина. Поради тоа што ќе ги фрли во корпа сите овие датуми кои немаат резонанца во нашиот дух.

(Текстот е објавен во Аванти, торинско издание, како колумна „Sotto la Mol“, 1 јануари, 1916 година)

Извор: Глобус