Божествата на старите Словени

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Црнобог (Црн бог) е бог на ноќта и темнината од словенската митологија.

Црнобог е мoжеби најтаинственото словенско божество во врска со кое постојат многу претпоставки, но малку oд нив можат да бидат потврдени.

 

 

Хорс (старосл. Hъrsъ) е источноевропско божество со нејасна функција, веројатно бог на Сонцето. Негова дрвена статуа се наоѓала на брдо во Киев, покрај фигурите на боговите Перун, Дажбог, Стрибог, Симаргал и Мокош.

Се претпоставува дека ликот на тоа божество е формиран под влијание од југ. Понекогаш се појавува под името Сури (постои и хиндуистичко божество со истото име) односно Зорја. Древните Словени верувале дека синот на Сварог кова ново сонце и дека тогаш коњите на Сури го пренесуваат преку небото.

 

 

 

 

 

 

 

 

Јарило во митологијата на старите Словени е бог на пролетната вегетација и плодноста, а понекогаш бил поврзуван и со војната. Замислуван како исклучително убаво момче кое јава на бел коњ, во бела облека, босоног, накитен со полско цвеќе и свежи класје во рацете.

Заради тоа во различните пролетни обреди девојките биле облечени во бело со венчиња од цвеќе и јавале на бели коњи. Во негова слава биле правени кукли од слама и биле нарекувани со името на ова божество.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Лада - во старословенската митологија е божица на летото, љубовта и убавината. Според верувањата на старите Словени таа до пролетта живее во друг свет наречен Ириј и потоа се буди носејќи ја пролетта.
Името на божицата Лада прв пат се спомнува во перидот на ренесансата, кога словенските историчари под влијание на нивните италијански, француски и германски колеги почнале да покажуваат голем интерес за античката митологија. Некои од нив, особено чешките и полските историчари се обидувале да го изградат заборавениот старословенски пантеон на боговите.

 

 

 

 

 

 

 

 

Љељ се грижи за побратимството, а е син на Триглав и сопруг на Лада.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Мокош (старосл. Mokošь или уште и Мокоша, Мокошка) во итологијата на источните Словени била божица на плодноста, заштитничка на жените и женските работи, особено на ткаењето.

Нејзината древна претстава на бродото во Киев поставил кнезот Владимир, покрај статуите на богот Перун и останатите богови. Во северна Русија ја нарекуваат Мокуша и ја замислуваат како жена со голема глава и долги раце која доаѓа во куќите и ги надгледува ткаачки. Судејќи според топонимите, нејзиниот култ бил распостранет и кај западните Словени.

 

 

 

 

 

 

Морана (или Мора, Морена, Марана, Маржана) во старословенската традиција е симбол на смртта и зимата. Се појавуваво различни облици. Најчесто како убава девојка, многу бледа, со волчји заби и канџи.

Нејзиниот втор лик е оној како Баба Рога, стар грда вештерка.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Перун (страосл. Perunъ) е словенски бог на небото и непогодите (дождови, летни бури) односно бог громовник, некој вид на старословенски Зевс, на кој старите Словени најчесто му се обраќале во време на суша.

Негов ден бил четврток, а негов симбол е дрвото даб и перуниката.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Род е суштество од словенската митологија за кое меѓу проучувачите сè уште постои дилема дали се тоа претставува божество или митолошко суштество.

Со Род вообичаено се спомнуваат и Рожници или Рожањици.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Жива, во старословенската митологија е божица на животот. На главата има украс кој потсетува на сончеви зраци, имала само лесна наметка со голи гради и рамења.

Во левата рака држела класје жито, а во десната рака има овошка слична на јаболко.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Сварог (старосл. Sovarogъ)е словенскиот бог на Сонцето кој дава животна топлина, а тој е и бог на домашното огниште (кое е замена за сонцето).

Се споменува само во еден извор - „Хроника“ на византискиот историчар Јован Малал.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Триглав во митологијата на балтичките Словени е троглаво божество, веројатно бог на војната. Но, како врховен бог тојј има тројна улога на божество кое извршува три функции: бог на раѓањето, божество на задгробниот живот, смертта и предците и бог на одржувањето на човечкиот живот.

Исто така, сличноста меѓу Световид и Триглав наведува на претпоставката дека се работи за истото божество, кое во различни краеви се нарекувало со различни имиња.

 

 

 

 

 

Стрибог, Стрибох (старосл. Stribogъ) е божество во источнословенската митологија. Сите ветрови се сметале за негови внуци. Неговата дрвена статуа се спомнува меѓу статуите кои стоеле на брегот во Киев, каде биле пронајдени и статуи на Перун, Хорс и Мокош. Бил претставуван како сед старец кој држи рог со кој ги буди ветровите, своите внуци. Животно што го симболизирала Стрибог е орелот.

 

 

 

 

 

 

 

 

Велес или Волос (старосл. Velesъ, Volosъ) е словенски бог на полето, пасиштата и шумите, посевите, стоката и дивите животни. Негово животно е мечката, додека во христијанството неговата улога ја презел Свети Василиј.

Некои автори го сметаат и за бог на подземниот свет, а според некои е и заштитник на поезијата. По него е наречен еден од најконтроверзните списи од областа на старата словенска вера познат како Велесова книга.

 

 

Извор: vestinet.rs