Бесни приказни

За 120 роденден на современа Македонија посакувам вадењето македонски пасош, тој врвен израз нашата взаемна поврзаност, обврзаност и лојалност со македонската држава, да стане процес кој е соодветен на нивото на таквата врска. Посакувам тоа да личи на современа европска држава, па уште и кандидатка за членка во ЕУ, а не на налик на најретроградна полициска држава која ужива да го понижува, репресира, гази и измолзува својот суверен.

Aпликацијата за закажување документи ги исполнува сите фамозни клишеа и вицови за полицијата оти е најглупавата и најбрука од апликација која е смислена, просто да не ти се верува дека тоа е официјална државна апликација.

Просториите и кабините кај МТВ се комбинација на хорор, грозотија и грдотија. (...) Ѕидовите нечисти, неискречени којзнае од кога, стаклата исто, подовите, пултовите, ма сè, да ти се поврати. На еден гипс-ѕид од кабина дури има и дупка, како од тупаница, како на некој кутар сограѓанин да му „пукнало”, како во една од приказните во аргентинско-шпанскиот филм „Бесни приказни” (Relatos Salvajes).

Каролина Ристова Астеруд, Фејсбук, 02.08.23.