Од Индиски рапсодии: 4. Жерав

Чунки совршен бел чун
сочинет од чудни чинки –
жив мрамор врз одливот:

жерав, со трпелива желба
вежбана милион години,
чека ли чека прилив.

Чиниш дека в час
сал сенка станал што
дробни риби ја бараат за почин,

за тогаш да стрелне
ко ровја, да клукне мал залак
што го голта в миг

и пак мрамор да се стори.

Тотада, 2016