Ноќно советување за јазикот

На Блаже Конески

Во влажна шума се палат рефлектори:
дрвјата како врзани жаби скокаат.
Во факултетот зад шумата вечераат лектори:
од мртвите јазици останале само кокала.

Низ шумата минуваат ларви во ношници,
воздушести лаборатории, млечни лаборантки.
Сонливите јајца се возат во пајтони кошници;
возачи се дебелите кралови од гатки.

Се менуваат фустани: ту венчални, ту ловечки.
Tanacetum vulgare, се претставува вратика.
Студентите набрзина го учат јазикот ластовечки
и се вклучуваат на курс по ноќна граматика.

Шумата ноќе има свој сопствен јазик:
ту дрдорлив, ту шепотлив, ту наполно немски:
глаголите се менуваат според месечевите фази,
именките се однесуваат по малку старовремски.

Студентите скриени зад јазичните корени
на цветовите ноќни им шепотат во инките.
Лекторите во паника, вџашени и ококорени,
ги довикуваат студентите низ сенките и чистинките.

Потоа меѓу штавел и бурјан, коприви и бозел
за поетскиот збор сите го бараат лекот:
во овчи бовчи варат змиско грозје,
во птичји кочии носат жабјо млеко.