Командата на Обединетите нации во Ерусалим

Посредниците, миротворците, преговарачите,
помирителите,
живеат во белата куќа,
храна примаат од далеку,
низ заплеткани канали, низ темни жили,
чиниш зародоци се.

Секретарките им се нацрвени и насмеани,
шоферите со имунитет, ги чекаат подготвени, чиниш коњи
в штала,
а на дрвјето сенка што им прави,
корењето му е во раскарана земја,
и заблудите се деца истрчани
низ поле по циклами
в неврат.

А угоре кружат мислите, неспокојно,
небаре извидница авиони,
и сликаат, па се враќаат, та го развиваат
филмот
во мрачни, тажни соби.

И знам дека имаат мошне тешки полилеи,
а она детуле што бев, седи врз нив и се лула
внатре надвор, внатре надвор, вон, и веќе не се враќа
назад.

Подоцна, ноќта ќе изведе
пеплосани и извртени заклучоци за нашиве древни животи
а над сите куќи, музиката
ќе ги збере сите расеани нешта
чиниш дланка што збира трошки од масата
по ручекот, додека разговорот сè уште трае
а децата веќе спијат.
И надежите идат кон мене небаре храбри морнари
небаре откривачи на континенти
на остров
се одмораат ден-два,
а потем отпловуваат.

Превод: Зоран Анчевски