Една пролет

Со пролетта
и зазеленувањето на ластарите ‒
в селото се довлечкаа и чергарите.

Ги зацврснаа
обрачите и коритата
и на сите им ги испозакрпија ситата.

А една чергарка
седната како царица на ледината ‒
на карти ја претскажуваше иднината.

Мајките грабнаа,
некоја жито, некоја јајца и од под квачката ‒
и нè наредија нас, машките, прд гледачката.

Таа, умната,
знаејќи ги скриените желби на мајките ‒
на сите ни претскажа дека ќе бидеме принцови од бајките.

„Ти ќе бидеш доктор,
ти најпрв генерал меѓу генералите
и градите не ќе ти се гледаат од медалите!

Ти ќе бидеш инженер,
ти трговец со магази полни до гредите,
а тебе ќе ти завидуваат и соседите!...“

Мајките слушаа,
на сите топлите срца им се наситија ‒
и со нови дарови вражалката ја накитија...

Не знам подоцна
дали нешто се исполни од кажувањата,
но нејзе ‒ фала ѝ за залажувањата!

Барем таа пролет
низ селските меѓи и калишта
се сноваа само докторишта, даскалишта, генералишта!!!