Секоја вечер

Секоја вечер во зафрлена кафеана
Неколку пејачки наизменично
Пееја за љубовта и смртта.

Зборовите едвај се распознаваа
Низ чадот, џагорот и храната
И тешкиот воздух.

Понекогаш некоја сакаше
Да објасни по секоја цена
Дека стварно станува збор за љубов и смрт
За вистинска судбина
Која изискува артикулиран стих
И остар мелодиски став
Неможен во тутканицава.

Понекогаш некоја губеше надеж
Дека во страшниот кикот
Воопшто нешто може да се разбере
И не им даваше значај на зборовите
Тие се редеа, кутрите зборови
Несреќно најдени, грдо нагласени
Загубени и клапнати
И случајни.

Во замелушeнaта кафеана
Сепак, по некој ќе се свестеше
И со ненадејна трезна смисла
Ќе ја сфатеше врската меѓу поимот и слогот

И нивниот расчекор
И ќе разбереше дека овде
Животот низ песна го носи
Оној пореметен тек
Она хмурно озарување
Поради кое и личи
На големо и матно сонце
Запрено од облаците

Превод: П. В.

Станислав Винавер (1891‒1955) ‒ српски поет, литературен критичар, преведувач, дипломат, новинар... Роден е во истакнато еврејско семејство. Таткото Аврам Јосиф Винавер бил доктор, а мајката Ружа пијанистка.

Винавер прв ги превел „Добриот војник Швејк“ на Хашек, „Гаргантуа и Пантагруел“ на Рабле, „Алиса во земјата на чудата“ на Керол, „Авантурите на Том Соер“ од Твен...

Последните десет години од животот ги поминал во Белград работејќи како професионален писател, сатиричар и преведувач од француски, англиски, руски, чешки, полски и германски јазик. Неговите специфични преводи, во кои тој отстапува од оригиналот заради пренесување на подлабокото значење и интерпретација на преведениот текст, понекогаш дури биле отфрлани од издавачите, иако денес остануваат ненадминати, речиси како посебни книжевни дела.